زهی عطار از بحر معانی

بالماس زفان در می‌چکانی

ترا زبید بعالم بار نامه

که بر تو ختم شد اسرار نامه

میان چار طان گوژ رفتار

[...]

مگر می‌رفت آن دیوانه دل شاد

فتادش چشم بر بقال استاد

بدو گفتا که ای مرد نکو نام

شکرداری سپید و مغز بادام

چنین گفتا که دارم هر دو بسیار

[...]

شنودم من که فردوسی طوسی

که کرد او در حکایت بی فسوسی

به بیست و پنج سال از نوک خامه

بسر می‌برد نقش شاهنامه

بآخر چون شد آن عمرش بآخر

[...]

بپرسیدم ز پیری سال فرسود

در آن ساعت که وقت رفتنش بود

که همراه تو چیست ای مرد غمناک ؟

چه داری زادِ راهِ منزلِ خاک ؟

جوابم داد کز بی آگهی من

[...]

به وقت نزع پیری زار بگریست

بدو گفتند پیرا گریه از چیست ؟

چنین گفت او که اندر قرب صد سال

دری می‌کوفتم من در همه حال

کنون خواهد گشاد آن در به یک بار

[...]

نکو گفتست آن درویش حالی

که می‌خواهم سه چیز از حق تعالی

یکی در خواب مرگی با سلامت

دوم در مرگ خوابی تا قیامت

سیم چیزی که گفتن را نشاید

[...]

شنودم من از آن داننده استاد

که چون عبادی اندر نزع افتاد

درآمد پیش او عباسه ناگاه

ز پای افتاده دیدش بر سر راه

ز سیلاب اجل مدهوش گشته

[...]

بپرسیدم در آن دم از پدر من

که چونی؟ گفت چونم ای پسر من ؟

ز حیرت پای از سر می‌ندانم

دلم گم گشت دیگر می‌ندانم

نگردد این کمانِ کار‌دیده

[...]