چو خواهی که یابی رهایی ز من

سرافراز باشی به هر انجمن

اگر پهلوان را نمایی به من

سرافراز باشی به هر انجمن

بدان تا پدر را نماید به من

سخن برگشاید به هر انجمن

همی گفت کای کشته بر دست من

دلیر و ستوده به هر انجمن

کهن گشته این داستانها ز من

همی نو شود بر سر انجمن

یکی میوه‌داری بماند ز من

که نازد همی بار او بر چمن

بسازم گر او سربپیچد ز من

کنم زو فغان بر سر انجمن

چنین داد پاسخ بدیشان که من

نبینم کسی را بدین انجمن

نه او کشته آید به جنگ و نه من

برآساید از گفت و گوی انجمن

بسا نامداران که بر دست من

تبه شد به جنگ اندرین انجمن

همی گفت صد تن ز خویشان من

گر ایدونک کم گردد از انجمن

جهاندار نپسندد این بد ز من

گشایند بر من زبان انجمن

دو گیتی همی برد خواهد ز من

بمانم به کام دل اهرمن

یکی راز پیغام دارد به من

که ایمن به دویست از انجمن

تو با پهلوانان و خویشان من

کسی کاو بود مهتر انجمن

تو باشی بدان‌روی و زین‌روی من

بدو نیم هم زین نشان انجمن

یکی شهر سازم بدین جای من

که خیره بماند دل انجمن

گر آزار بودیش در دل ز من

سرم برنیفراختی ز انجمن

سیاوش بدو گفت کز خواب من

لبت هیچ مگشای بر انجمن

نه من پای دارم نه پیوند من

نه گردی ز گردان این انجمن