بخسپی و چیزت بدزدد کسی

ازان رنجه داری مرا تو بسی

ابا هر سواری پرستنده سی

ز ترک و ز رومی و از پارسی

یکی نام دزدی نهد بر کسی

که فرجام زان رنج یابد بسی

برین‌سان همی‌راند فرسنگ سی

پس پشت او قارن پارسی

که بر پهلوی موبد پارسی

همی نام بردیش پیداوسی

چو عیب تن خویش داند کسی

ز عیب کسان برنخواند بسی

هر آن کس که بخشش کند با کسی

بمیرد تنش نام ماند بسی

درفش مرا تا نبیند کسی

نباید که ایمن بخسبد بسی

چنین روز اگر چشم دارد کسی

سزد گر نماند به گیتی بسی

گزارنده خواب دانا کسی

به هر دانشی راه جسته بسی

بدو گفت روشن روان آنکسی

که کوتاه گوید به معنی بسی

بگفتند هرگونه‌ای هرکسی

همانا پسندش نیامد بسی

مکن نیک مردی به جای کسی

که پاداش نیکی نیابی بسی

اگر نرم گوید زبان کسی

درشتی به گوشش نیاید بسی

ستودند شاه جهان را بسی

برفتند با خرمی هرکسی

به آزادیست ازخرد هرکسی

چنانچون ببالد ز اختر بسی

ودیگر که کردار دارد بسی

به نزدیک آن ناسپاسان کسی

سخن گفت با او به چربی بسی

کزین بد رهایی نیابد کسی

بکوشید تا بردل هرکسی

ازو رنج بردن نباشد بسی

برین بریکی داستان زد کسی

کجا بهره بودش ز دانش بسی