چون نفس در سینه او را پروریم

جان شیرین است او ما پیکریم

گرچه ما مرغان بی بال و پریم

از خدا در علمِ مرگ افزون‌تریم

دست به هم داده بر آن سُر خوریم

گاه به هم گاه ز هم بگذریم

جمله گفتند ای ملک ما حاضریم

مظلمهٔ او را به گردن می‌بریم

برویم آنجا تا چند بلیتی بخریم

آبجو نیز در آنجا دو سه بطری بخوریم

بگفتند رأی تو را کمتریم

ر رأی و ر فرمان تو نگذریم

همه یک دل و رأی فرمان بریم

ز فرمان تو لحظه ای نگذریم

هرا پاک گفتا که ما کهتریم

ز رای و ز فرمان تو نگذریم

سوی لشگر ماد حمله بریم

بکورش بتازیم و نام آوریم

بگفتند یکسر که ما کمتریم

ز فرمان شه زادمان نگذریم

بگفتند با شه که فرمان بریم

تو شاهنشهی ما همه کهتریم

بگفتند شاها همه کهتریم

ز فرمان و امرتو ما نگذریم

بپاسخ بگفتند فرمانبریم

دمی ما ز فرمان شه نگذریم

سپهید مقاپیش را کهتریم

ز فرمان و امرش دمی نگذریم

هم از بحر باید که لشکر بریم

بکشتی نشینیم و نام آوریم

سپه را ز دریا به یونان بریم

ز کشتی در آئیم و نام آوریم

همه هر چه گفتی بجای آوریم

بجان هر چه گوئی تو فرمان بریم

نداند کسی خود که ما دختریم

ازیرا که ما خود چو شیر نریم

بگفتند البته فرمان بریم

بفرمائی آنچه بجا آوریم

خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم

بی مه روی تو بیزار ز دور قمریم

بامیدی که ز گیسوی تو بویی شنویم

همه شب منتظر مقدم باد سحریم

به تمنای گل روی تو ای سرو روان

[...]