بود این در حقیقت جان سپردن

کفن پوشیدن و از خویش مردن

رعونت چیست حظ از خویش بردن

توقف در حظوظ نفس کردن

بود در اصطلاح قوم مردن

بترک آرزوها جمله کردن

نباشد میل حیوان جز بخوردن

خورد کی آنکه دارد دل بمردن

اگر صد سال در این دار فانی

بمانی، عاقبت بایست مردن

چو می دانی که باید عاقبت مرد

چه حاصل، از غم بیهوده خوردن

چه باشد سود خر جز بار بردن

ز بی برگی بزیر بار مردن

چه خوش باشد بدانش سر سپردن

بپیش عالم این علم مردن

مرا کن زنده در این حال مردن

که باید جان بی پایان سپردن

ای آنکه خوش است در فراقت مردن

در هجر تو چاره نیست جز غم خوردن

آن رشته حمایل تو را افکندم

چون رشته مهربانیت در گردن

نیست بیمی بجنگ ناکردن

که جدائی کند سر از گردن

شود در مردمان کم میوه خوردن

شود با کودکان بس مرگ و مردن

وظیفه می کشیدم بسته گردن

نمی‌شد با وظیفه پنجه کردن

بعد عمری دل یاران بردن

دل ما سوختی از این مردن

خورده تیرش به شانه وگردن

باز سرگرم جان بدر بردن

سر ز سر عدو درآوردن

رازشان جمله منکشف کردن

پشت هر سرقتی پی افشردن

از عمل پی به عاملش بردن

شهرها را به نظم آوردن

خلق را رو به تربیت بردن

سخت مالیدن و ادب کردن

زبن یکی گوش زان یکی گردن

زن گرفتار بچه پروردن

مرد مشغول تربیت کردن

خویش را صد قلم بزک کردن

غایتش زادن است و پروردن