جمال ماست اینجا هر چه دیدی

اگر بینی چنین بیشک رسیدی

چو جنّت درنماز اینجا ندیدی

دمی اینجا بحق مینارسیدی

ببین مانند ایشان چون ندیدی

ز جمله در نگر تا چون رسیدی

حقیقت جوهر معنی تودیدی

در این قعرِ بحار جان رسیدی

رهت کردی و دروی چون رسیدی

رخ جانان در این منزل ندیدی

مرا از بهر کشتن آوریدی

بدینسانم ز جمله برگزیدی

تو اندر خواب غفلت او بدیدی

چنین مست و خرابی آرمیدی

چو سرگردانی و اینجا بدیدی

چرا با او تو در گفت و شنیدی

از آن نامحرمی کاینجاندیدی

در این معنی زمانی نارسیدی

تواتمام نمود آن ندیدی

از آن اینجا بخاک و خون طپیدی

یقین داری که بود حق تو دیدی

ز علم اینجا بکام دل رسیدی

دم کل زن حقیقت باز دیدی

ز احمد تو بکام دل رسیدی

ندیدی غیر جمله یار دیدی

حقیقت در وصال کل رسیدی

کنون ای بایزید این راز دیدی

بیانی کز زبان من شنیدی

کسی باید که باشد بایزیدی

که او را باشد اینجا دید دیدی

کنون چون عین یکرنگی گزیدی

حقیقت درکمال ما رسیدی

ز خورد و خواب تو چیزی ندیدی

بجز رنج و غم و گند و پلیدی

ز دریا هیأتی از دور دیدی

بمردی تشنه و جان نارسیدی

چو سوی آشیانِ خود رسیدی

همان انگار کاین دامت ندیدی

اگر امروز یار من ندیدی

گلی بودی و بیشک پژمریدی