سخن بهتر از نعمت و خواسته

سخن بهتر از گنج آراسته

سخن مر سخنگوی را مایه بس

سخن بر تن مرد پیرایه بس

ز دانا سخن بشنو و گوش کن

[...]

چو لشکرگاه زد خرم بهاران

به دشت و کوهسار و جویباران

جهان از خرمی چون بوستان شد

زمین از نیکوی چون آسمان شد

جهان پیر برنا شد دگر بار

[...]

بیا ساقی از شادی نوش و ناز

یکی شربت‌آمیز عاشق نواز

به تشنه ده آن شربت دل‌فریب

که تشنه ز شربت ندارد شکیب

سپندی بیار ای جهان‌دیده پیر

[...]

چنین بود در نامهٔ رهنمای

از آن پس که بود آفرین خدای

که شاها به دانش دل آباددار

ز بی‌دانشان «دور شو» یاد دار

دری را که بندش بود ناپدید

[...]

این سخن نقلست از سلطان دین

از امام متقیین ایمان دین

آن امامی کو حقیقت یاب بود

در میان بحر دین گرداب بود

اسم او خواهی که دانی ز اولیا

[...]

بود وقتی در ره حج قافله

راه دور و رهروان پر مشغله

در میان قافله بُد رهروی

هر دو گوشش بود کر، می‌نشنوی

ناگهان آن مرد کر بر ره بخَفت

[...]

طابَ رَوح‌ُ النَّسیمِ بِالْأَسْحار

أَینَ دَور النَّدیمِ بِالْأَنوار

در خماریم، کو لب ساقی؟

نیم مستیم کو کرشمهٔ یار؟

طره‌ای کو؟ که دل درو بندیم

[...]

غباری کز ره معشوقه آید

به چشم عاشقان عنبر نماید

من افتاده آن خاک دیارم

که گرد از دل غبارش می‌زداید

چو من خواهم که گل چینم ز باغش

[...]

سلیمی هان و هان تا چند و تا کی

بهارت با سر آید بگدرد دی

بهار زندگی و ایام شادی

ندانستی که چون بر باد دادی

نشد از عمر هیچت در شماری

[...]

آن عرب آمد به سوی شهر ری

از بنی قعقاع یا از اهل طی

کاروان ری سوی حج رفته بود

رازیان را آگهی زیشان نبود

رازیان بودند اندر روز و شب

[...]

گو به خلق ای مردمان هستم رسول

بر شما یکجا ز حق اندر نزول

آنکه هست او را به تحقیق متین

پادشاهیِ سماوات و زمین

نیست معبودی جز او بی گفتگو

[...]

بزرگان چمیدند بر پیشگاه

غو کوس برشد زماهی به ماه

به فرزند مالک سپهدار گفت

که ای تیغ زن شیر با یال و سفت

تو نایب منابی مرا بر به تخت

[...]