تو ای دل چند گویی چند جوشی

ترا آمد کنون وقت خموشی

ز عشق مرتضی گر در خروشی

ز دستش شربت کوثر بنوشی

تو ستّاری و سرّ جمله پوشی

حقیقت عذر موری مینیوشی

از آن میگردمی شیخا بنوشی

تو این نه خرقه ازرق بپوشی

ز دست ساقی ار جامی بنوشی

زمانی تن زن آنجا درخموشی

نظاره کن در اینجا گر خموشی

بگو تا چند در هر گونه جوشی

تو زانجام ارْدمی ز آنجا بنوشی

عیان جملگی باشی خموشی

اگر داری تو طاقت جام نوشی

ضرورت صبر کن اندر خموشی

بدان این راز وانگه کن خموشی

سزد این پند اگر از من نیوشی

وصالم حاصل است اندر خموشی

خموشی پیشه کن گر می بنوشی