همی شد تا ازین نیز او گذر کرد

ورای پردهٔ غیبی نظر کرد

زتن بگذشت و ز جان هم سفر کرد

چو بیخود شد ز خود در حق نظر کرد

ندادش نان و شبلی زو گذر کرد

کسی آن نانوا را زو خبر کرد

ز هر نوعی بسی کس را خبر کرد

که شبلی سوی ما خواهد گذر کرد

زمانی ثقبه در گوش گهر کرد

زمانی حلقه در گوش قمر کرد

نه یک لحظه سوی سلطان نظر کرد

نه از اندوه خود یک دم گذر کرد

حسن چون دید‌، آن در وی اثر کرد

زمانی غیرتش زیر و زبر کرد

چو موسی آمد و او را خبر کرد

عبادت مرد عابد بیشتر کرد

چو سلطان سر ازان خیمه بدر کرد

درو هم برف و هم سرما اثر کرد

چو میلی نیز در چشم دگر کرد

بگنج جملهٔ عالم نظر کرد

سلیمان کوزه را چون آب در کرد

ز حال خویشش آن کوزه خبر کرد

کسی محمود را از وی خبر کرد

سواره گشت محمود و گذر کرد

ازان زلف توام زیر و زبر کرد

که با زلف تو عمرم سر به سر کرد

چنان آن آتشش در جان اثر کرد

که آن آتش تنش را بیخبر کرد

خروش کوس گوش چرخ کر کرد

زمین چون آسمان زیر و زبر کرد

چنان اکسیر کرد و معتبر کرد

که ز اندک کیمیا بسیار زر کرد

بزرگی بر یکی مکتب گذر کرد

مگر ناگه بدو کودک نظر کرد

لبانم نیم شب تا روز تر کرد

نسیم آمد دهانم پر ز زر کرد

ز حس بگذشت وز جان هم گذر کرد

چو بی خود شد ز خود در حق نظر کرد

چو در نه پرده نیلی سفر کرد

ورای پرده غیبی گذر کرد