برو تا بازگردیم از چنین جای

شویم ما فارغ اندر جای و مأوایی

مر الهام میگوید که باز آی

گره یکبارگی ازخویش بگشای

در آن دریا نمیگنجد سر و پای

کجا باشد در آنجا بود دنیای

همه ذرّات مستند و سر از پای

نمیدانند رفته جمله از جای

مرا از وصل خود یک ذرّه بنمای

چرا اندازیم از جای بر جای

کجا بینم ترا دیگر در این جای

برآورده خروش و بانگ و غوغای

تو در دنیا و اندر دیر خود رای

بماندی همچو سیم قلب در جای

حجاب از پیش رو بردار و بنمای

که هستی در درون جان تو یکتای

نمیدانست آدم او سر از پای

بمانده واله و حیران و شیدای

کنون ای جان و ای دل نزد من آی

گره از کار من یکباره بگشای

یکی خرطوم سود و دیگری پای

همه یک چیز را سودند یکجای

چو او رانیست جای و در سراپای

توانی یافت جاویدش همه جای

براه راستان سوی بهشت آی

گره یکبارگی از خویش بگشای

اگر اسرار کل داری تو بنمای

وگرنه پر مرو چندین بهر جای

از آن سر آمدی و چشم بگشای

همه ذرّات رادیدار بنمای

ز شیدائی نمیدانی سر از پای

روی چون سایهٔ از جای برجای

سر و پایت بیفکن بیسر و پای

رموز عشق را اینجا تو بگشای

بلابین و بلاکش اندر اینجای

که تا گردی چو عیسی عین آلای

اگرداری عیان عشق بنمای

گره از کار عالم جمله بگشای

الا ای جوهر قدسّی یکتای

زمانی زین صدف هین روی بنمای