خداوندا در توفیق بگشای

نظامی را ره تحقیق بنمای

چنان کز خواندنش فرخ شود رای

ز مشک افشاندنش خَلُّخ شود جای

کواکب را به قدرت کارفرمای

طبایع را به صنعت گوهرآرای

به عزم خدمتت برداشتم پای

گر از ره یاوه گشتم راه بنمای

درین روزه چو هستی پای بر جای

به مردارْ استخوانی روزه مگشای

که شاها بیش ازینم رنج منمای

بزرگی کن‌، به خردان بر ببخشای

یکایک هر چه می‌دانم سر و پای

بگویم با تو گر خالی بود جای

بدان آمد که صد بار افتد از پای

به صنعت خویشتن می‌داشت بر جای

بدان مشگوی مشک‌آگین فرود آی

کنیزان را نگین شاه بنمای

اگر فرمان دهی تا کارفرما‌ی

به کوهستان تو را پیدا کند جای

ز هر سو خیمه‌ها کردند بر پای

گرفتند از حوالی هر کسی جای

ز شادی خواست جَستن خسرو از جای

دگر ره عقل را شد کارفرمای

و گر شبدیز نبود مانده بر جای

به جز گلگون که دارد زیر او پای؟

چو آگه گشت بهرام قوی‌رای

که خسرو شد جهان را کارفرمای

نشسته خسرو و شیرین به یک جای

ز دور آویخته دوری به یک پای

ولایت را ز فتنه پای بگشای

یکی ره دست‌برد خویش بنمای

چو شکر گر لبت بوسم و گر پای

همه شیرین‌تر آید جایت از جای

بسان گوسپند کشته بر جای

فروافتاد و می‌زد دست بر پای

بسا درجا که بینی گَردفَرسای

بود یاقوت یا پیروزه را جای

نبود از رای سستش پای‌بر‌جای

که بی‌دل بود و بی‌دل هست بی‌رای