مطلقی باز در قیود آمد

بی نمودی بصد نمود آمد

جلوه کرد حسنش اندر غیب

شاهد و مشهد و شهود آمد

خواست آئینه برخسارش

[...]

مژده ای دل که دلبر آمد باز

تا برد دل به دل بر آمد باز

آفتابم که دوش رفت از بر

صبحدم از درم درآمد باز

ماهم از دیده گرچه غایب شد

[...]

ز آفتابت مها نقاب انداز

اضطرابی در آفتاب انداز

ذره وش ز آفتاب طلعت خویش

عالمی را در اضطراب انداز

سرکشانرا بگیر و برگردن

[...]

هر که در کوی او بود بارش

کی بود آرزوی گلزارش

کوی او گلشنی است کز خوبی

کرده آرایش جهان خوارش

قوت جان و قوت روح آمد

[...]

ای جمالت مطلع انوار فیض

وی جلالت منبع اسرار فیض

ای بخوان جودت ارباب کرم

آمده محتاج بر دربار فیض

جلوه بنمود اندر دیده ام

[...]

روی بهر چه هر دم سوی گلشن

بیا گلهای اشگم بین بدامن

دلم کائینه نور تجلی است

مدام از عکس رویت هست روشن

ز سروت کی کند دل قمری جان

[...]

الصلا ای عشق رهبر الصلا

عقل گمره را بره بر الصلا

در میان دلربایان دلبری

کس ندیده چون تو دلبر الصلا

وصل دلجوی تو کو تا گیردم

[...]