سر نامه را نامی افسر بود

که آن افسر آرای هر سر بود

بدان بی نیازی است ما را نیاز

کز او یافته هر دوگیتی طراز

خدایی که جان و جهان آفرید

[...]

محمد شهنشاه پیغمبران

به سوی خدا رهبر رهبران

رسولی که گیتی خدا پیش بود

به تن خلعت کبریاییش بود

پس از ایزد او بود و چیزی نبود

[...]

شه اوصیا داور اولیا

زرویش عیان، فره ی کبریا

صفات خدایی از او آشکار

رخش مظهر جلوه ی کردگار

کسی کاین خداوند دین را شناخت

[...]

همان به که جام نبیدی زنم

در خانقاه امیدی زنم

ستانم ز پیر مغان آب تاک

زآلودگی ها کنم خویش، پاک

به هر ماه از غزه اش تا به سلخ

[...]

به هر نامه اندر که دیدم چنین

خبر داده او را بزرگان دین

که مختار، از مام فرخ نژاد

به سال نخستین هجرت بزاد

چو ده ساله گشت او رسول خدای

[...]

ره آتش تیز بگرفت پیش

سزا دید از زشت کردار خویش

بدید ازخدا کیفر کار زشت

به داس عقوبت درود آنچه کشت

از این مژده مختار شد شادمان

[...]

بزرگان که بودند در آن دیار

به دین پیرو شیر پروردگار

نهانی پی عهد و پیمان اوی

به کاشانه گشتند مهمان اوی

همی بود فرزانه در فکر کار

[...]

بدو باز گفتند فرمان شاه

شکفته رخ آمد یل رزمخواه

یکی انجمن چون یکی بوستان

به کاخش بیاراست از دوستان

سلام شه دین بدیشان رساند

[...]

بیامد نهان پیش والی بگفت

سخن ها که ازکار مهتر شنفت

چو عبدالله آگه از این راز شد

دژم گشت و با اندوه انباز شد

ابا شحنه گفتا: تو هشیار باش

[...]

که آیند یاران ما بهر جنگ

و گرنه ز دشمن شود کار تنگ

پسندید مختار گفتار مرد

بفرمود تا پی توانی چو کرد

برآیند بر بام، گردنکشان

[...]

یکی روز او را رسید آگهی

که عبدالله آن مایه گمرهی

دراین شهر پنهان به جایی دراست

سراسیمه از گردش اختر است

بدو بخشش آورد فرخ امیر

[...]

بیامد ز کوفه سوی نهروان

بر مصعب شوم تاری روان

یکی نامه بنوشت و دادش خبر

زکردار و گفتار فرخ گهر

بیاراست مصعب هم اندر زمان

[...]

به پیکر ستبر و به بالا بلند

یکی ژنده در تن، بر آن وصله چند

کلاهی بد از پشم اندر سرش

فرو ریخته موی سرتا برش

به زنار بربسته محکم میان

[...]

خروشید راهب که خانه خدای

منم اندر این بر کشیده سرای

بگفتند: ما را به توکار نیست

ولیکن ندانیم کاین مرد کیست

بگفتا: که این راهب نامور

[...]

که تابینمش دوست یا دشمن است

سروش است یا زشت اهریمن است

چو بشنید این عامر از پیشگاه

سوی بندخانه در آمد ز راه

به زندان مر آن شیر بربسته بال

[...]

سرنامه را حمد یزدان نوشت

خدای دوکیهان و خرم بهشت

سپس نعت پیغمبر و آل او

هم آن یاوران نکو فال او

پس آنگه نوشت ای سلیل زبیر

[...]

سلیمان صفت بریکی تند باد

بیامد میان دوصف ایستاد

بن نیزه را زد به چشم زمین

سرش برگذشت از سپهر برین

نهانی بیفکند هر سو نگاه

[...]

شنیدند این چون از آن حق پرست

سراسر به یغما گشودند دست

همه خیمه و خرگه نابکار

به پشت هیونان نمودند بار

ببستند دست اسیران به بند

[...]

یکی نامه بنوشت پنهان ز غیر

به سوی برادرش پور زبیر

که برما جهان راه شادی ببست

بخوردم زمختاریان من شکست

همه لشگر کشته یا خسته اند

[...]

بگفتش: که ای؟ وز کجا آمدی؟

شتابان بدین سو چرا آمدی؟

بگفتا: که از بادیه رهسپار

شدم سوی کوفه من ای نامدار

که بینم یکی روی آن مردمان

[...]