به نام خداوند بینش طراز

جهانداور آفرینش طراز

که نامش بود زیور نامه ها

سخن را بدو گرم هنگامه ها

فلک را فرازنده ی بارگاه

[...]

سپهر آفرینا زمین داورا

تویی مهربان بنده گان پرورا

تویی آفریننده ی هر چه هست

تویی پاک دادار بالا و پست

تو یکتا خدایی و غیر از تو نیست

[...]

بهین نقش کلک جهان آفرین

پرستنده ی خاص جان آفرین

به خلق اولین جلوه ی کردگار

به دین آخرین آیت استوار

شه ابطحی داور یثربی

[...]

مرا داد یزدان از آن رو شرف

که گردم ثناسنج شاه نجف

علی آن شهنشاه یزدان پرست

که باشد پرستنده اش هر چه هست

گزین داور شهربند وجود

[...]

کنون مدحت آرم به دستور اوی

وزان همسر و یازده پور اوی

اگر پاکدخت پیمبر نبود

علی را در آفاق همسر نبود

چنین زن تنی همترازوی او

[...]

یکی راز گویم بری از دروغ

پذیرد ورا هر که دارد فروغ

چو بگذشت بر سر مرا سال سی

فراز آمدم رنج و انده بسی

شدم از سم رخش غم پایمال

[...]

چو یک چند از این ماجرا درگذشت

فراز آمد از نو یکی سرگذشت

شبی جانفزاتر ز روز بهار

به فرخندگی چون شب وصل یار

درآن شب من از باده ی شوق مست

[...]

الا ای خردمن بیدار هوش

بدین نغز گفتار من دار گوش

زهرچ آفرید ایزد بی نیاز

به نطق آمیزاده دید امتیاز

خدایش بلند از سخن پایه داد

[...]

بده ساقی آن جام یاقوت نام

که چونان ندیده است جمشید جام

درافکن به بلور یاقوت ناب

به جام هلالی بیار آفتاب

ازآن می غم از خاطرم ساز دور

[...]

به ماهی سیه بردم شب و روز رنج

به گوهر برآکندم این طرفه گنج

بدان شیوه ی نو که خود خواستم

من این نامور نامه آراستم

ازیدون همی تا گه باستان

[...]

زهجرت به شصت اندر آمد چو سال

به ملک معاویه آمد زوال

ازآن پیش کو را زمان در رسد

برآید روانش ز ملک جسد

همه مهتران رانمود انجمن

[...]

چو این گفت یاران زجا خاستند

سراسر بدو پوزش آراستند

که ما بنده گانیم و فرمان توراست

دل جمله دربند پیمان تو راست

شه ما پس از تو گزین پور تست

[...]

چو آگاه شد زود بسپرد راه

به شام آمد وکرد جا بربه گاه

همه شامیانش به در تاختند

نوا سوگوارانه افراختند

مراو را به مرگ پدر تعزیت

[...]

درآن بد نوشته که ای نامدار

ستان از بزرگان یثرب دیار

به شاهی زنو بیعت از بهر من

چنان چون سزد ویژه از چار تن

چه فرزند بوبکر و پور عمر

[...]

بفرمود کای مهتران سترگ

برآنم که رو داده کاری بزرگ

معاویه بربسته زین نشئه رخت

نشسته یزیدش به بالای تخت

دراین شب گمانم که خواهد ولید

[...]

بدو گفت کاین کرده نبود پسند

به دهر اندر از بخرد هوشمند

همین شب یکی گفت من در پذیر

ازاین مرد پیمان بیعت بگیر

چو برخیزد از جایگاه نشست

[...]

چو شه سوی آرامگه شد چمان

برآشفت مروان به والی دمان

که ای بی خرد مرد ناهوشمند

تو را هر چه گفتم نیامد پسند

همی خوار مایه گرفتی تو کار

[...]

چه بد رسم بی مهری ای روزگار

که باکس نگردی دمی سازگار

سپهرا تو را کینه کارست و بس

نکردی چرا جزبه کین یک نفس

بسی مهتر ای چرخ بیدادگر

[...]

بنال ای مدینه بزار ای حرم

خروشان شو ای مرز بطحا زغم

سرازپاک تربت برآر – ای رسول

زپر نور مرقد برآی ای بتول

به بدرود فرزند فرخ فرا

[...]

شنیدم چو سبط رسول مجید

به ایوان برفت از سرای ولید

بدانست کآنقوم شیطان پرست

به آسانی از وی ندارند دست

به خود گفت آن به کزین سرزمین

[...]