گو به زن آخر چه گفت آن مؤتمن

گفت قرآن می نفهمی دم مزن

گرچه سعی و کسب آمد در کتاب

هم توکل بندگان را در خطاب

هریکی تکلیف قومی دیگر است

[...]

صبر از آثار جسم ظاهر است

دیده های ظاهر آن را ناظر است

شکر و شوق و شادی و میل و نشاط

هست آنها را به باطن ارتباط

صبر کار دست و پایست و زبان

[...]

خواب نوشین سحر لقمهٔ چرب سرشب

دعوی عشق خدا اینت عجب اینت عجب

عشق و دیبا و کتان این نبود عاشق را

موی ژولیده کلاه است و تن خسته سلب

سخن از شاه و وزیر و ده و اصطبل و بدل

[...]

عاشق ار بر رخ معشوق نگاهی بکند

نه چنان است گمانم که گناهی بکند

ما به عاشق نه همین رخصت دیدار دهیم

بوسه را نیز دهیم اذن که گاهی بکند

آنکه آرایش این باغ ازو بود اکنون

[...]

این خانه ی دل خراب بهتر

وین سینه ز غم کباب بهتر

دستار و ردا و جبّه ی من

اندر گرو شراب بهتر

اوراق کتاب دانش من

[...]

گفتم ز دعای من شبخیز حذر کن

گفتا برو اظهار ورع جای دگر کن

گفتم که قدم در ره عشق تو نهم گفت

بگذار ولیکن قدم خویش ز سر کن

گفتم نظری بر رخ زیبای تو خواهم

[...]

دم درکش ای ناصح که من، دارم دل دیوانه‌ای

بگشا لب ای همدم بگو بهر خدا افسانه‌ای

از شهر جانم سیر شد، کو دشت بی‌اندازه‌ای

از خانه تنگ آمد دلم کو گوشهٔ ویرانه‌ای

حرفی نه اندر مدرسه جز لا تسلم یا که لم

[...]

ساقی به یاد یار بده ساغری ز می

از آن گنه چه باک که باشد به یاد وی

من ژنده پوش یارم و دارم به جان او

ننگ از قبای قیصر و عار از کلاه وی

شرمم ز فقر باد، مقابل کنم اگر

[...]

ببین چون گرفتند از ما کنار

رفیقان پیرار و یاران پار

برفتند و رفت از جهان نامشان

نیارد کسی یاد از ایامشان

شب و روز بی ما بیاید بسی

[...]

دریغا که بی ما بسی روزگار

بروید گل و بشکفد نوبهار

بسی تیر و دی ماه و اردیبهشت

بیاید که ما خاک باشیم و خشت

تفرج کنان بر هوا و هوس

[...]