گو به زن آخر چه گفت آن مؤتمن
گفت قرآن می نفهمی دم مزن
گرچه سعی و کسب آمد در کتاب
هم توکل بندگان را در خطاب
هریکی تکلیف قومی دیگر است
هریکی را سوی راهی رهبر است
هرچه پنداری به قرآن اختلاف
جمله باشد زین نمط ای موشکاف
کسب باشد ز اهل بازار و دکان
قسمت این شد از توکل زادگان
عامه را خواهند سعی و اجتهاد
خاصه گان را حکم آمد اعتماد
چون تو آزادی توکل پیشه کن
ترک فکر و حیله و اندیشه کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت‌ها، مؤتمن به زن می‌گوید که اگر قرآن را نمی‌فهمی، چیزی نگو. او توضیح می‌دهد که تلاش و کسب در قرآن آمده، اما مهم‌تر از آن توکل به خداست. سپس می‌گوید هر فردی تکلیف خاصی دارد و هر کسی به راهی مشخص هدایت شده است. او همچنین اشاره می‌کند که اختلاف‌نظرها در قرآن همگی ناشی از این تفاوت در درک و شرایط است. در نهایت، به او توصیه می‌کند به جای فکر و تدبیر، به توکل و اعتماد به خدا بپردازد.
هوش مصنوعی: به همسر بگو که چه حرفی به آن شخص مورد اعتماد زده شد، او گفت: "تو قرآن را نمی‌فهمی، پس صحبت نکن."
هوش مصنوعی: هرچند که در کتاب‌ها به تلاش و کوشش اشاره شده است، ولی در حقیقت، اعتماد و توکل بندگان بر خداوند نیز مورد توجه قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: هر فردی مسئولیت خاصی برای گروهی دیگر دارد و هر کسی به سمت هدف خاصی هدایت می‌شود.
هوش مصنوعی: هر چیزی که فکر می‌کنی در قرآن متناقض است، از این نوع است ای نکته‌سنج.
هوش مصنوعی: کسب و کار متعلق به کسانی است که در بازار و فروشگاه‌ها فعالیت می‌کنند و این موضوع به خاطر اعتماد و تکیه به توکل الهی است که نصیب فرزندان می‌شود.
هوش مصنوعی: عموم مردم به تلاش و کوشش نیاز دارند، اما خاصه و ویژه‌گان به حکم و هدایت اعتماد می‌کنند.
هوش مصنوعی: زمانی که تو آزاد هستی، به اعتماد به خداوند تکیه کن و از فکر کردن به نقشه‌ها و تدبیرهای مختلف دست بردار.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.