به یک هفته آمد به روم آن نوند

چو از نامه بگشاد مانوش بند

بخواند و فگند آستین بر زمین

نهاد از بر آستین بر جبین

همی گفت کای کردگار سپهر

[...]

وز آن جایگه جم سپه برگرفت

به تندی سوی رزم مهراج رفت

هر آن گه که وارون شود بخت مرد

به چاره که نیکو تواندش کرد

به زندان ضحاک پنجاه سال

[...]

ز دریا چو بر خشک شد شهریار

سراسر سپه دید دریا کنار

دو فرزند طیهور با آن سپاه

پیاده شد و آفرین با سپاه

گرفتند مر یکدگر را کنار

[...]

فرستاد نامه به ضحاک شاه

که چو من بدین جا کشیدم سپاه

به فرّ شهنشاه گیتی خدای

ز دشمن سواری ندیدم بجای

ز دارای ماچین رسید آن گزند

[...]

ز دریا چو بر شد فرستاده مرد

همان گه ز پیش وی آهنگ کرد

بیامد همه کوش را بازگفت

دل کوش مانند گل برشکفت

مر او را نهانی بسی چیز داد

[...]

همی خواست تا لشکری گشن زوش

سوی چین فرستد به پیگار کوش

نبودند بر در بسی سروران

دلیران جنگی و گندآوران

کزان پیش بودند هر سروری

[...]

شهنشاه چین با سپاهش نژند

فرود آمد از پشت اسب سمند

سران سپه را همه کشته دید

سپاه تبت پاک برگشته دید

شکسته دلِ لشکر خویشتن

[...]

فرستاد از ایرانیان دو هزار

به لشکرگه مردم کینه دار

بدان تا نیارد به تاراج کس

نباشد سپه را بدان دسترس

وزآن پس سوی شهر پیغام کرد

[...]

چو در باختر پنج سال دگر

ببود و بگشت آن زمین سربسر

سوی اندلس باز ره برکشید

به دریا گذر کرد و کشور بدید

چنان یافت آباد و خرّم که چین

[...]

چو ایرانیان شاد و آراسته

به ایران رسیدند با خواسته

از ایشان بپرسید شاه بزرگ

ز کردار و از کار کوش سترگ

همه بازگفتندش آن سرگذشت

[...]

به بشکوبش آمد همان آگهی

که آن کشور از جانور شد تهی

بترسید سالار آن مرز و گفت

که این مرد با مردمی نیست جفت

همان گه با شهری و لشکری

[...]