تا زنده ام بود غم عشقش هوس مرا

دامن زدن بر آتش دل هر نفس مرا

عشق آمد و رهاند زننگ هوس مرا

گردیده رزق شعله همه خار و خس مرا

در کشمکش فکنده به دریای زندگی

[...]

ترا کاری بجز جور و جفا نیست

مرا هم شیوه ای غیر از وفا نیست

مکرر سیر باغ حسن کردیم

گلشن را رنگ و بویی از وفا نیست

گزیدم بسکه شبها از ندامت

[...]

رهزن دین و دلم آن نرگس جادو بس است

تیر روی ترکش مژگان نگاه او بس است

چشم من بر ما ضعیفان ناز آن ابرو بس است

با کمان سختی به قدر قوت بازو بس است

دل شود بیتاب تر از مهربانیهای یار

[...]

آسوده دلی که بی قرار است

آن دیده خنک که شعله بار است

چون آینه عیب جو در این بزم

تا عیب نماست عیب دار است

کینم بدل تو بی مروت

[...]

مکن آرایش آن زلف پی تسخیرم

پیچ و تاب غم عشق تو بود زنجیرم

سوی خود می کشد از دایرهٔ تدبیرم

زور وابستگی سلسلهٔ تقدیرم

شوق زخم دگرم باعث بیتابی شد

[...]

دل می بردم غنچهٔ خندان تو جتی

جان می دهم خندهٔ پنهان تو جتی

در دم چو اثر کرد در او منصب دل یافت

در پهلوی من غنچهٔ پیکان تو جتی

بیهوشی ام از نشئهٔ سرجوش طهور است

[...]

گشودن می توانستی گره از کار اگر ناخن

نبودی لاله سانم عقده ای در زیر هر ناخن

الم از خود رسد محنت پرستان را که همچون گل

مرا پهلوی هر چاکی بروید در جگر ناخن

سر مویی گره از رشتهٔ تقدیر نگشاید

[...]

ای که صاف مغفرت در جام عصیان ریختی

در فضای دل ز مهرت رنگ ایمان ریختی

بسکه پاشیدی در و یاقوت از دست کرم

آبروی قلزم و خون دل کان ریختی

زور بازوی ترا نازم که با گرز گران

[...]

حبذا نواب حفظ الله خان

آنکه چشم مهر و مه مثلش ندید

دست خیاط قضا نام خدا

خلعت دولت بر اندامش برید

خنجر قهرش دل گردان شکافت

[...]

نصرت ده حبیب خدا مرتضی علی

یکرنگ خواجهٔ دو سرا مرتضی علی

در بحر نعت و منتقبتم آشنا کنید

یا مصطفی محمد و یا مرتضی علی

ذات نبی گلست و علی بوی گل بود

[...]