ای جگر گوشه کیست دمسازت
با جگر حرف می‌زند سازت
تار و پودم در اهتزاز آرد
سیم ساز ترانه‌پردازت
حیف نای فرشتگانم نیست
تا کنم ساز دل هم‌آوازت
وای ازین مرغ عاشق زخمی
که بنالد به زخمهٔ سازت
چون من ای مرغ عالم ملکوت
کی شکسته است بال پروازت
شور فرهاد و عشوهٔ شیرین
زنده کردی به شور و شهنازت
نازنینا نیازمند توام
عمر اگر بود می‌کشم نازت
سوز و سازت به اشک من ماند
که کشد پرده از رخ رازت
چون ننالی که درگرفته چو نی
شور شیرین‌لبان طنازت
چشم من در پی تو خواهد بود
در کجا بینم ای پسر بازت
گاهی از لطف سرفرازم کن
شکر سرو قد سرافرازت
شهریار این نه شعر حافظ بود
که به سر زد هوای شیرازت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دارای مضامین عاشقانه و عاطفی است. شاعر به عشق و محبت عمیق خود اشاره می‌کند و از احساساتی چون درد و حسرت می‌گوید. او با تشبیهات زیبایی از ساز و نغمه، ارتباطش را با معشوق توصیف می‌کند. عشق او همانند سازش به صدا در می‌آید و او را به وجد می‌آورد. شاعر به زیبایی معشوق اشاره کرده و به نیازی عمیق در دل خود اعتراف می‌کند. در پایان، او شیراز را به عنوان نماد عشق و زیبایی معرفی می‌کند.
هوش مصنوعی: ای عزیز دل من، چه کسی با تو هم‌دل و هم‌زبان است که با جان و دل از تو صحبت می‌کند؟
هوش مصنوعی: نغمه‌های زندگی و احساسات من در حال حرکت و تغییر است، مانند سازنده‌ای که به نغمه‌سازی مشغول است.
هوش مصنوعی: نای فرشتگانم را برای تو نخواهم نواخت، چون دل من با تو هماهنگ نیست.
هوش مصنوعی: آه از این پرنده‌ی عاشق زخم‌خورده که به خاطر صدای ساز تو شکایت می‌کند.
هوش مصنوعی: ای مرغی که در عالم ملکوت پرواز می‌کنی، آیا هیچ‌گاه بال و پروازت شکسته شده است؟
هوش مصنوعی: تو با زیبایی و جذابیت خود، عشق و شور داستان فرهاد و شیرین را دوباره زنده کرده‌ای.
هوش مصنوعی: عزیزم، من به تو نیاز دارم و اگر عمری باقی باشد، با شوق از تو پذیرایی می‌کنم.
هوش مصنوعی: احساسات و غم‌های تو شبیه اشک‌هایی است که من می‌ریزم، گویی این اشک‌ها پرده‌ی از رازهای تو را کنار می‌زنند.
هوش مصنوعی: اگر ناله نکنی، چگونه می‌توانی احساسات شیرین و دلنشین آن طنازان زیبا را درک کنی؟
هوش مصنوعی: چشم من همیشه به دنبال تو خواهد بود، در کجا می‌توانم تو را ببینم ای پسر برگرد.
هوش مصنوعی: گاهی با محبت و لطف خود، مرا از نگرانی‌ها و مشکلات رها کن و به خاطر زیبایی و قامت باشکوهت از تو سپاسگذاری کنم.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که شعری که شهریار سروده، مانند اشعار حافظ نیست و از عشق و شوق به شهر شیراز الهام گرفته نشده است. به عبارت دیگر، این شعر به زیبایی و جذابیت ویژه شیراز اشاره نمی‌کند و البته یادآور حس و حال خاص شعرهای حافظ نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
هرچه بستد ز نعمت و نازت
به از آن یا همان دهد بازت
چون که شهوت شود هم آوازت
سر به سوی غضب کشد بازت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.