|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف رابطه بنده و شاه می‌پردازد. او بیان می‌کند که هر بنده‌ای که به سوی شاه برود، خوشحال است و از حکومت او بهره‌مند می‌شود. شاعر خود نیز شاه را دیده و تصمیم می‌گیرد دیگر به خرگاه او نرود. او به شاه می‌گوید که تو مانند خورشید می‌درخشانی و ما فقط خاکی هستیم که در مسیر تو قرار داریم. شاعر اعتراف می‌کند که در این سخنان نیز اکراه دارد و ما همه چیز خود را از تو داریم. در نهایت، او به موقعیت شاه به عنوان ناظر حق و منبع نعمت اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که به سوی پادشاه برود و از او یاری بگیرد، دلش شاد و خوشحال می‌شود؛ زیرا در کنار پادشاه سعادت و خوشبختی وجود دارد.
هوش مصنوعی: ما درون پرده، معرفت و حقیقت را مشاهده کردیم و حالا دیگر به سمت دنیای مادی نخواهیم رفت.
هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو همانند ماه shining هستی و ما فقط خاکی هستیم که در مسیر تو قرار داریم.
هوش مصنوعی: تو به دنبال جان و زندگی هستی و ما نمی‌خواهیم که در این موضوع صحبت کنیم به‌زوری.
هوش مصنوعی: ما هر آنچه داریم از آن توست، چون بنده و دارایی‌اش متعلق به مالک است.
هوش مصنوعی: از دید تو، ناظر خداوند، پادشاه دو جهان، نعمت خداوند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گردیده رهیت من در این راه
گه بر سر تخت و گه بن چاه
ای صاحب آن دو زلف کوتاه
شب پوش منه تو بر رخ ماه
منمای به آفتاب رویت
کز رشک مباد گم کند راه
منگر به ستاره تا ستاره
[...]
یارب، چو تمام گردد این ماه
در وی مدهی خسوف را راه
ای رقعه حسن را رخت شاه
ماییم زحسن رویت آگاه
روی تو مه تمام بر سرو
رخساره گل شکفته بر ماه
در کوی تو کدیه کردن ای دوست
[...]
امید من است زلف او آه
ز امید دراز و عمر کوتاه
یک شب دل من به زلف او بود
گم کرد دران شب سیه راه
وز تیره شب آتش رخش دید
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.