خانهٔ دل سرای جانان من است
خلوت خاص حضرت جان است
بزم عشق است مجلس جانم
ساقیش بندگی جانان است
عشق سرمست توبه ام بشکست
بی‌گناهم مرا چه تاوان است
دُرد دردش مدام می‌نوشم
ذوق مستی جانم از آن است
سخنی خوش به ذوق می‌گویم
قصه‌ام داستان مستان است
رندم و ساکن خراباتم
زانکه این گوشه وقف رندان است
نالهٔ عاشقانهٔ سید
بلبل مست گلشن جان است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره خانه‌ای است که محلی برای عشق و نزدیکی به معشوق محسوب می‌شود. شاعر در اینجا خود را در محیطی آرام و خاص معرفی می‌کند که مخصوص عاشقان است. او از عشق و مستی ناشی از آن صحبت می‌کند و بیان می‌کند که حتی اگر اشتباهاتی کرده باشد، عشق او را از این مشکلات رها می‌کند. کارهایش به نوعی به ارتباط عمیق با معشوق مربوط می‌شود و او خود را بخشی از دنیای رندان و عاشقان می‌داند. در نهایت، شادی و درد را در عشق تجربه می‌کند و به صدای ناله و خواسته‌های عاشقانه خود اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: دل من جایگاه محبوب من است و این مکان به دور از شلوغی‌ها و هیاهوها، محل خاصی برای روح و جان من به شمار می‌رود.
هوش مصنوعی: مجلس عشق برای من مانند مهمانی است و در این جمع، خدمتگزاری محبوبم را بر عهده دارم.
هوش مصنوعی: عشق مرا به وجد آورد و آنقدر دیوانه‌ام کرد که به اشتباه راهی نادرست رفتم. حالا با وجود اینکه بی‌گناه هستم، نمی‌دانم باید چطور عذرخواهی کنم یا چه تحمیلی باید بپذیرم.
هوش مصنوعی: من همیشه از شراب می‌نوشم و این درد همیشگی‌ام است، زیرا لذت و سرخوشی‌ام از همین است.
هوش مصنوعی: با زبانی خوش و دلنشین صحبت می‌کنم و داستانی که می‌گویم، مربوط به حال و هوای سرمست و شاداب است.
هوش مصنوعی: من در این مکان سرشار از شادی و آزادی، زندگی می‌کنم، زیرا اینجا محل حضور انسان‌های آزاداندیش و اهل دل است.
هوش مصنوعی: صدای غمگین و عاشقانهٔ سید بلبل در حقیقت روح و جان گلستان را به تصویر می‌کشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ملکش خاک روب میدان است
عیسی اش پاسبان ایوان است
تا به غربت فتاد خاقانی
یکدری خانه‌ایش زندان است
نه درون ساختنش توفیق است
نه برون تاختنش امکان است
روی چون عنکبوت در دیوار
[...]
آن جسد را حیات ازین جان است
همه تختند و او سلیمان است
زان صراحی، که جام رضوان است
باده‌ای ده، که جرعه‌اش جان است
دعوی عشق کردن آسان است
لیک آن را دلیل و برهان است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.