کسی که عاشق روی تو شد بباغ نرفت
هوای کوی تواش هرگز از دماغ نرفت
دلی که با تو به غوغای عاشقی خو کرد
ز کوی تفرقه در گوشه فراغ نرفت
چو لاله دلق می آلود را زنم آتش
کز آب دیده بشستم بسی و داغ نرفت
دلا بسوز، چو سودای زلف او داری
کسی بخانه تاریک بی چراغ نرفت
نرفت ناله شاهی به گفتگوی رقیب
غزلسرایی بلبل به بانگ زاغ نرفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان عشق عمیق و پایداری اشاره دارد. شاعر از کسی صحبت می‌کند که به شدت شیفته محبوب خود شده و هیچ‌گاه از عشق و یاد او دور نشده است. دل عاشق با وجود همه مشکلات و جدایی‌ها همچنان به عشق خود وفادار است. شاعر همچنین به تصویرسازی زیبایی از عشق و دلتنگی اشاره می‌کند و به آتش احساسات و ناله‌های عاشقانه اشاره دارد که هرگز خاموش نمی‌شود. در کل، شعر درباره استقامت و سوز و گداز عشق است.
هوش مصنوعی: کسی که به عشق چهره تو افتاده، هرگز دلش هوای باغ و باغبانی را نمی‌کند و همیشه به یاد کوی توست.
هوش مصنوعی: دل عاشق که با عشق تو آشنا شد و در شادی‌های عشق غرق گشت، هرگز به وادی جدایی و فاصله نیفتاد.
هوش مصنوعی: من مانند لاله‌ای هستم که در لباس غم آغشته شده‌ام، آتشی به جانم می‌زنم که با اشک‌هایم شستشو داده‌ام، اما هنوز اثر سوختگی بر جای مانده است.
هوش مصنوعی: ای دل، بسوز! چون شوق موهای او در دلت است، هیچ‌کس به خانه‌ای تاریک و بی‌چراغ وارد نمی‌شود.
هوش مصنوعی: ناله‌های شاهانه در گفت‌وگو با رقیب، نقش و صدای بلبل نمی‌تواند به پای صدای زاغ برسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کسی که عشق تو ورزید با فراغ نرفت
دلش چو لاله پر از خون و جز بداغ نرفت
چه نافه ها که در آن زلف عنبر افشان نیست
که خاک شد تن و بوی تو از دماغ نرفت
به نور روی تو بگذشت دل از آن خم زلف
[...]
گذشت دور گل و یار سوی باغ نرفت
که آفتاب به نظّاره چراغ نرفت
ز بوی نافه چین، همچو داغ لاله مرا
خیال کاکل نورسته از دماغ نرفت
ببین نهایت دلبستگی که خون مرا
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.