مرا اگر چه ببینی و رو بگردانی
دلم چگونه از این آرزو بگردانی؟
بدوستی که نگردانم از جفای تو سر
اگر به خاک سرم را چو گو بگردانی
مرا به سلسله زلف چون کشی در بند
بجرم عاشقیم کو بکو بگردانی
ز دوست گر همه تیغ بلا رسد، ای دل
طریق عشق نباشد که رو بگردانی
سیاه نامه شدی شاهی از سخن، آن به
که بعد از این ورق گفتگو بگردانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسهای عمیق عاشقانه‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید حتی اگر معشوق او را نبیند و از او روی برگرداند، دل او نمی‌تواند از آرزوی او دور شود. او بیان می‌کند که هیچ جفایی نمی‌تواند محبتش را کم کند و حتی اگر به او آسیب برسد، عشق او ادامه خواهد داشت. شاعر از زلف معشوقش به عنوان نمادی از عشق و در بند بودن یاد می‌کند و ابراز می‌کند که هیچ درد و رنجی نمی‌تواند او را از عشق دور کند. در پایان، به این نکته اشاره دارد که با وجود همه مشکلات، همچنان بر وفاداری و دوست داشتنش پایبند است.
هوش مصنوعی: اگر مرا ببینی و از من روی برگردانی، اما دلم چطور می‌تواند از این آرزو دور شود؟
هوش مصنوعی: اگر به دوستی که به خاطر ظلم و ستم تو دلسردش نکنم، حتی اگر سرم را به زیر خاک ببری، به خاطر او سرم را به دور نمی‌چرخانم.
هوش مصنوعی: اگر مرا به زلفت بیفکنی و به دام عشق بیندازی، چه غم؟ چون عشق من به توست و می‌خواهم دور تو بچرخم و در این عشق غرق شوم.
هوش مصنوعی: اگر تمام دردها و رنج‌ها از سوی دوست به تو برسد، ای دل، در راه عشق نباید از آن روی برگردانی.
هوش مصنوعی: ای پادشاه، با کلامت چنان شده‌ای که به رنگ سیاه درآمده‌ای. بهتر است که بعد از این، گفت‌وگوها را تغییر بدهی و به سوی دیگری بگردانی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل مرا ز هزار آرزو بگردانی
درآرزوی خودم کو به کو بگردانی
ز قبله روی بگردانیم که رو به من آر
به روی تو چو کنم روی رو بگردانی
چه باک ازانکه نیابم تو را ازان ترسم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.