ما دل به چین زلف دلارام بستهایم
در باده لبش طمع خام بستهایم
آخر توان به کعبه کویش طواف کرد
چون عزم جزم کرده و احرام بستهایم
دعوی زهد کرده به دوران حسن او
تهمت نگر که بر دل بدنام بستهایم
ای مرغ بوستان، تو و نوروز و نوبهار
پرواز ما مجوی، که در دام بستهایم
گفتی: چراست شاهی از این آستانه دور
ما دیده از رخ تو به ناکام بستهایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیتها به عشق و وابستگی خود به معشوق اشاره میکند. او بیان میکند که دل به زلفهای زیبا و دلربای محبوبش داده و در عشق او غرق شده است. شاعر عزم خود را برای پیگیری عشق نشان میدهد و به زهد ظاهری خود در مقایسه با زیبایی معشوق اشاره میکند. او از پرواز و آزادی سخن میگوید و مینویسد که نمیتوانند از محبت معشوق دور شوند، چرا که دلشان به او بسته شده است. در نهایت، از دوری معشوق و تأثیر آن بر زندگیاش گله میکند.
هوش مصنوعی: ما به زیبایی و جذابیت زلف دختری دل بستهایم و امیدواریم که از لبانش طعم شیرین نوشیدنی را بچشیم.
هوش مصنوعی: در نهایت، وقتی که به قصد و عزم راسخ وارد سفر شدهایم و آمادهیم، میتوانیم دور خانهاش طواف کنیم.
هوش مصنوعی: در زمانهای که او زیبایی خود را به نمایش گذاشته، ادعای زهد و پرهیزکاری جای تهمت و بدنامی بر دلها نشسته است.
هوش مصنوعی: ای پرنده باغ، تو و عید نوروز و بهار جدید را فرار ما تعقیب نکن، زیرا ما در دام گرفتار شدهایم.
هوش مصنوعی: گفتی: چرا شاهی از این درگاه دور شده و ما چهرهات را از دیدن این ناکامی محروم کردهایم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا دل به قید زلف دلآرام بستهایم
بر دیده خواب و بر جگر آرام بستهایم
سودای یار در سر و سر در کمند زلف
این عقده بین که ما به سرانجام بستهایم
ما از مقام صدق سر کویش از صفا
[...]
عمری است ما لب از طمع خام بستهایم
از صبر سنگ بر دل ناکام بستهایم
مینای باده با رگ گردن مطیع ماست
تا لب ز گفتگو چو لب جام بستهایم
از شکرست بستر و بالین ما چو مغز
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.