مرغ دل راست عزم مسکن خویش
خاطرش می کشد به گلشن خویش
چند باشد درین قفس محبوس
نیست جایش بجز نشیمن خویش
جان من چون لب تویاد آرم
پر کنم من ز لعل دامن خویش
گر نه فکر تو قصد جان من است
چیست مو جب به لب گزیدن خویش
شمع روی تو نور دیده ماست
رد مکن دیده را ز دیدن خویش
لب شیرین چو کام خسرو شد
ماند فرهاد و کوه کندن خویش
تیغ برکش بکش مرا و مپرس
گنه شاهدی به گردن خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و دلتنگی است. شاعر از وضعیت خود در قفس و محبوس بودن در دل و خیال می‌گوید و longing for his beloved's presence را ابراز می‌کند. او تمایل دارد به گلشن خویش بازگردد و از عشق و زیبایی معشوق صحبت می‌کند. همچنین از آثار عشق بر جان و دل خود سخن می‌گوید و به نوعی تاکید می‌کند که زندگیش بدون عشق معشوق بی‌معنا است. در نهایت، شاعر به عشق خود به مثابه یک شمشیر اشاره می‌کند، که می‌تواند او را آزرده کند، اما او هنوز بر عواطف و احساسات خود اصرار دارد.
هوش مصنوعی: پرنده‌ی دل به سوی خانه‌اش می‌رود و آرزوهایش را به باغی که متعلق به خودش است می‌کشاند.
هوش مصنوعی: در این قفس چه اندازه می‌تواند کسی محبوس باشد؟ جایی برای او نیست جز منزل خودش.
هوش مصنوعی: وقتی به یاد لب‌های تو می‌افتم، جانم پر از عشق و عشق‌بازی می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر فکر تو به جان من نمی‌تواند باشد، پس چرا خود را به زدن بر لب آورده‌ای؟
هوش مصنوعی: نور چشمان ما به دلیل زیبایی توست، پس نگاهت را از ما دور نکن.
هوش مصنوعی: زمانی که کام خسرو شیرین شد، فرهاد همچنان به کندن کوه ادامه داد.
هوش مصنوعی: شمشیرت را بکش و مرا بزن، ولی از من نپرس که آیا گناهی بر گردنم هست یا نه.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
گوهر روح بود خواجه وزیر
لیک محبوس مانده در تن خویش
چون تنش روح گشت تیز چنو
باز پرید سوی معدن خویش
منم آن گشته غایب از تن خویش
بیخبر از ستیز و از من خویش
از رهی اوفتاده سوی رهی
که ندانم شدن بمعدن خویش
کودکان داشتم چو حور و پری
[...]
مکن ار نیستی تو دشمن خویش
خون من بیگنه به گردن خویش
هر یکی هم به رنگ مسکن خویش
جامه را رنگ داده بر تن خویش
پادشاهی تو هم به مسکن خویش
بلکه در هستی خود و تن خویش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.