یار بر من دود دل‌ها می‌کشد
لشکری از فتنه بر ما می‌کشد
کرده است از زلف بس قلاب‌ها
تا دل خلقی به هرجا می‌کشد
نوش دارویی ز لعلش خواست دل
زانکه زلف او به سودا می‌کشد
ای بسا سرها که سازد پایمال
طرهٔ مشکین که در پا می‌کشد
دست قدرت کرد ماه عارضش
خط مشکین را چه زیبا می‌کشد
شاهدی چون یاد می‌آرد لبش
میل جان او به صهبا می‌کشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعر به توصیف زیبایی و جذابیت محبوبش پرداخته است. او می‌گوید که محبوبش با زلف‌هایش دل‌ها را می‌رباید و فتنه‌ای به پا می‌کند. زلف‌های او به گونه‌ای سرنوشت‌ساز هستند که دل‌ها به سوی خود می‌کشد. شاعر به زیبایی خال و لب محبوبش اشاره کرده و تأکید دارد که این زیبایی‌ها تاثیر عمیقی بر جان او دارند، به طوری که هر بار که محبوبش به یاد می‌آید، جانش به سمت لذتی که از او می‌گیرد، جلب می‌شود. در نهایت، او از تاثیرات عمیق و جذابیت‌های بی‌نظیر محبوبش بر سرنوشت و احساسات دیگران سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: دوست من با دل‌های سوخته‌ام بازی می‌کند و نیرویی از مشکلات و بحران‌ها را به سمت ما می‌آورد.
هوش مصنوعی: زلف او به قدری پیچیده و گره‌دار است که دل‌های مردم را به هر سو می‌برد و درگیر خود می‌کند.
هوش مصنوعی: دل به دنبال دوایی از لبان اوست، زیرا زلف‌های او انسان را به شیدایی و جنون می‌کشاند.
هوش مصنوعی: بسیاری از سرها هستند که به خاطر زیبایی و جذابیت موی مشکی زیر پا قرار می‌گیرند و نادیده گرفته می‌شوند.
هوش مصنوعی: قدرت الهی، خط مشکی را بر روی پیشانی زیبا و دل‌انگیز او کشیده است که بسیار تماشایی و زیبا به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: وقتی یاد آن شاهد در زبانش جاری می‌شود، روح و جان او به سمت شراب خوش طعم کشیده می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کامرانی سر بناکامی کشد
مرد ره خط در نکونامی کشد
ماه من چون سرو بالا می‌کشد
آه من سر بر ثریا می‌کشد
همچو خاک افتاده‌ام بر خاک پست
سرو من از بس که بالا می‌کشد
یار تنها، عاشقانش عالمی
[...]
خاطر ما سوی دریا می‌کشد
گوییا ما را به مأوا می‌کشد
موج دریاییم و دریا عین ما
می‌برد ما را به هرجا می‌کشد
جذبهٔ او می‌کشد ما را به خود
[...]
یار خط بر روی زیبا می‌کشد
سبزه بر گلبرگ رعنا می‌کشد
ماه را دامی ز عنبر می‌نهد
لاله را داغی ز سودا می‌کشد
سنبل از سودای مشکین کاکلش
[...]
از غبارم هرچه بالا می‌کشد
سرمه درچشم ثریا می‌کشد
بسکه مد وحشت شوقم رساست
فکر امروزم به فردا می‌کشد
تا خرد باقی‌ست صحرای جنون
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.