یار بر من دود دل‌ها می‌کشد
لشکری از فتنه بر ما می‌کشد
کرده است از زلف بس قلاب‌ها
تا دل خلقی به هرجا می‌کشد
نوش دارویی ز لعلش خواست دل
زانکه زلف او به سودا می‌کشد
ای بسا سرها که سازد پایمال
طرهٔ مشکین که در پا می‌کشد
دست قدرت کرد ماه عارضش
خط مشکین را چه زیبا می‌کشد
شاهدی چون یاد می‌آرد لبش
میل جان او به صهبا می‌کشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کامرانی سر بناکامی کشد
مرد ره خط در نکونامی کشد
خاطر ما سوی دریا می‌کشد
گوییا ما را به مأوا می‌کشد
موج دریاییم و دریا عین ما
میبرد ما را به هرجا می‌کشد
جذبهٔ او می‌کشد ما را به خود
[...]
یار خط بر روی زیبا می‌کشد
سبزه بر گلبرگ رعنا می‌کشد
ماه را دامی ز عنبر مینهد
لاله را داغی ز سودا می‌کشد
سنبل از سودای مشکین کاکلش
[...]
از غبارم هرچه بالا می‌کشد
سرمه درچشم ثریا می‌کشد
بسکه مد وحشت شوقم رساست
فکر امروزم به فردا می‌کشد
تا خرد باقیست صحرای جنون
[...]
ابر را آن یک به دریا می کشد
می دهد آب و به بالا می کشد
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.