... خون دل خلقی بگردنش

برخاسته دامن کشان به راه

و آویخته قومی به دامنش ...

... لشکر دی شد به کوهسار شمالی

بست به هر مرز برف راه مضایق

رعد فروکوفت کوس و ابر ز بالا ...

... دین هدی را نطاق بست ز منطق

راهبر مؤمنان به درک مسایل

پیشرو عارفان به کشف حقایق ...

... جوی ز لطفش که اوست مصحف ناطق

راه به دارالشفای دانش او جوی

کاوست طبیبی به هر معالجه حاذق ...

... خیز وز یثرب به کوفه آی از آن پیش

کایند از رمله کودکان مراهق

چشم به راهت اعالیند و ادانی

بنده حکمت مغاربند و مشارق ...

... تا شنود مدح مردم متملق

کیش تو جویم مدام و راه تو پویم

تا ز تن خسته روح گردد زاهق ...

... بر گرد گام هاش بروید درخت گل

گر تختی از بلور نهی برکنار راه

در نیم لحظه اش نشناسی ز تخت گل ...

... ز بس نظارگیان درتنیده یک به دگر

ببسته راه شد آمد به عابران سبیل

پیادگان و سواران ستاده صف در صف ...

... ستاده خشک به مانند زاهدان کسل

بمانده سرد به مانند راهبان علیل

نبود اشتر و بودش مهار چون اشتر ...

... به خصم خواندند آیات مرگ با تعجیل

سر شرارت کاشان زعیم راهزنان

به پای دار در استاد بسته دست و ذلیل ...

... آن راکه نبود قدر یک درهم

در راه کتاب های بی مصرف

تقسیم شد آنچه بد درین مقسم ...

... به شهر طاق سپس قلعه ای و ارگی ساخت

که دورتر بود از راه کاروان رستم

خرید مزرعه ای در جوار طاق و نشست ...

... ز جمع حاصل املاک سیستان رستم

گذشته از سر دعوی سند و بست و فراه

نهفته روی ز مخلوق بدنشان رستم ...

... به زر حریص چو بر جنگ هفتخوان رستم

به پای چکمه و پیراهنی و پالتوی

بدان غرور که گفتی بود جوان رستم ...

... بجست در بن چاهی که داشت ره به حصار

ز راه نقب سوی قلعه شد دوان رستم

کشیدتخته پل ودرببست وشد محصور ...

... من این اقلیم سخت آسان گرفتم

سگی گر در سر راهم کمین کرد

برایش زیر دامان نان گرفتم ...

... کند آزادم از شر سیاست

که راه وادی خذلان گرفتم

توانم دید خود یارب که روزی ...

... قنفذ و سوسمار می بینم

آن که را داده جان به راه وطن

بی سرانجام و خوار می بینم ...

... فتنه سازی نبود درخور بیمار و سقیم

زلف تو چشم تو را برد بخواهد از راه

یک ره ار زآن مژه تیرزنش ندهی بیم ...

... آتش و گل به هم آوردی و بردی دل خلق

هم بدین گونه دل خلق ببرد ابراهیم

پشتم از هجر تو شد گوژتر از قامت دال ...

... فرخ آن دست کش رسید به دامن

آنکه جز راه دوستیش بپوید

از خدایش بود هزار زلیفن ...

... ببرد از ارس تا به مازندران

سپاه اورس چون یکی راهزن

خراسان ز محمود شد تار و مار ...

... شهنشه سوی تنگ خیبر کشید

به راهی کزان دیو جستی به فن

دوکوه از دو سو سرکشیده به میغ

میان رو دو راه از لب آبگن

رهی چون ره مورچه بر درخت ...

... بکشتند برخی از ایران سپاه

که اندر سراها گزیده وطن

دگر روز از هیبت قهر شاه ...

... سنجد وساز و سرود و سمنو سلوی و من

باشد این هفت به همراه تو و در بر تو

از قد و چهره و خال و لب وگیسو و ذقن ...

... بیشه ها بر دو لب رود چو خط لب یار

ذوق را راه گذر گیرد و دل را دامن

چار باغش که نشانی ز ملوک صفوی است ...

... آمد کار خود از بارخدای ذوالمن

آن خدایی که ز پیراهن فرزند عزیز

ساخت دربیت حزن چشم پدر را روشن

چشم روشن کندت از رخ یاران دیار

راست چون دیده اسراییل از پیراهن

آن خدایی که به ایران ملکی قادر داد ...

ای پزشکی خطت رسید به من

چون به یعقوب پیر پیراهن

خطی آنجا نبشته دیدم نغز ...

... پاس مشروطه و تعهد شاه

حفظ قانون و راه و رسم سنن

نگسلم مهر گو رگم بگسل ...

... کش به پیش است تاج و تیغ و کفن

دشمنانش قرین باد افراه

دوستانش قرین پاداشن ...

... باد از تو در فریاد آتش از تو در افغان

غولبارگی تا چند راه و رسم انسان گیر

دیو سیرتی تاکی سوی آدمیت ران ...

... وان مبشران ماندند بی پناه و سرگردان

از پس بسی کوشش راه جسته و گفتند

خیر و شر آن مردم با دلیل و با برهان ...

... زبن تنگ دره چون برگذری

زی تنگ بند راهی است نهان

با دید شود اندر سر راه

کانی چو شبه بی حد کران ...

... ازطبع و منش برگشت و فتاد

از راه یقین در بند کمان

شد علم فزون لیکن بنکاست ...

... بر رخ اشرار بست باب صفاهان

بر رجب دزد راه بسته و بگشاد

راه ذهاب و ره ایاب صفاهان

بر سر جعفر قلی کشید سپاهی ...

... سطح این چرخ محدب را مقعر داشتن

شو که از راه مجاز آری حقیقت را به دست

نی مزاج خویش را هر دم فروتر داشتن ...

... ناتوانگر بودن و طبع توانگر داشتن

در تکاپوی طلب واپس تر است از گرد راه

آنکه بنشیند به امید تکاور داشتن

ای برادر هرچه هستی هیچ شو در راه دوست

تا توانی جمله اشیا را برابر داشتن ...

... سپرد با دو سه طفل دگر به دهر حرون

نه ثروتی که توان برد راه در هر جای

نه بنیتی که توان کرد پنجه با هر دون ...

... بنیوش سخن های نازنین

جو توشه راه از شه چراغ

کانجا دو جهان بنگری دفین

... روح من سرگشته در غرقاب محنت زای او

کیمیای فکرت من ساخت زر از خاک راه

باز آن زر خاک شد از تاب استغنای او ...