... راست گفتی دو نیمه خواهد کرد

لاله یی را ببرگ نیلوفر

... ماهت با مشک سیم دارد همبر

سروت بر مه ز لاله دارد زیور

شکر داری چنانکه داری لؤلؤ ...

... تا نبود همچو ماه پروین تابان

تا نبود لاله همچو نسرین پرپر

شادان بادی مدام وغمگین دشمن ...

... هزار گونه درو شکل و تندس دلبر

ز لاله های مخالف میانش چون فرخار

ز سروهای مرادف کرانش چون کشمر ...

... همین بسست و گر چند نعمتش بسیار

بخاصه اکنون کز سنگ خاره لاله دمید

ز لاله کوه چو دیبای لعل شد هموار

ز گلبنان شکفته چنان نماید باغ ...

... زمین از سرشک ابر هوا از نسیم گل

درخت از جمال برگ سرکه ز لاله زار

یکی چون پرند سبز یکی چون عبیر خوش ...

... گهی همچو چوگان شود گاه چنبر

گهی لاله را سایه سازد ز سنبل

گهی ماه را درع پوشد ز عنبر ...

... که دیده ست بر سوسن از عود صورت

که دیده ست بر لاله از مشک پیکر

برخ بر همی جوشد آن زلف و نشگفت ...

... ستاره کجا دارد از سنبل آذین

صنوبر کجا دارداز لاله افسر

مرا زین سپس چون صفت کردخواهی ...

... از کوه تا به کوه بنفشه ست و شنبلید

از پشته تابه پشته سمن زار ولاله زار

گویی که رشته های عقیقست و لاژورد

از لاله و بنفشه همه روی مرغزار

از گل هزار گونه بت اندر پس بتست

وز لاله صد هزار سوار از پس سوار

گلبن پرند لعل همی برکشدبسر ...

... تا سرو نارون نشود نارون چنار

تا شنبلید و لاله نیابی ز شاخ بید

تا نرگس و بنفشه نیابی ز شاخ نار ...

... تا چو بر شاخ گل زرد چو دینار شود

لاله سرخ چو بیجاده بتابد ز کمر

شادمان زی و بشادی رس و بی انده باش ...

... تا نگردد باد خاک و ماه مهر و روز و شب

تا نگردد سنگ موم و سیم زر و لاله خار

تا کواکب را همی فارغ نبیند کس زسیر ...

... اندر آمد ز در آن ماه پسر

با رخ رنگین چون لاله و گل

بالب شیرین چون شهد و شکر ...

... از سخن چین تهی واز غماز

بوستانی ز لاله و سوسن

همچوروی تذرو و سینه باز ...

... پر از نشان سیه پشت غرم و پهلوی رنگ

نهاله گاه به خوشی چو لاله زاری گشت

ز خون سینه رنگ و ز خون چشم پلنگ ...

... از آن بنفشه که زیر دو زلف دوست دمید

بسی نماند که بر لاله جای گردد تنگ

اگر بنفشه فروشی همی بخواهم کرد ...

... بر آن نکوی سپر غم بر آن خجسته نهال

به لاله گفتمی ای لاله شرم دار و مروی

به سرو گفتمی ای سرو شرم دار و مبال ...

... دولب چو نار کفیده چو برگ سوسن زرد

دو رخ چو نار شکفته چو برگ لاله لال

چو قطن میری در زیر پوشش منسوج ...

... در صومعه امروز بجنبد لب ابدال

از لاله همی لعل کند کبک دری پر

وز سبزه همی سبز کند زاغ سیه بال ...

... وز غلغل بلبل نتوان داشت بشب هال

از تازه گل لاله که در باغ بخندد

در باغ نکوتر نگری چشم شود آل ...

... گرد در اوگرد و جز آن خدمت مسکال

چون لاله در آن خدمت فرخنده همی خند

چون سرو در آن دولت پاینده همی بال ...

... فرزند تو نامدار و فهام

تا لاله روید ز تخم لاله

بادام خیزد ز شاخ بادام

تا چون بخندد بهار خرم

از لاله بینی بر کوه اعلام

تو کامران باش و دشمن تو ...

... هم بساعد چون بلوری هم بتن چون سیم خام

سرو داری ماه بار و ماه داری لاله پوش

لاله داری باده رنگ و باده داری لعل فام

زلف تو مشک سیاه و جعد تو شمشاد تر ...

بنفشه زلف من آن آفتاب ترکستان

همی بنفشه پدید آرد از دو لاله ستان

مرا بنفشه و لاله بکار نیست که او

بنفشه دارد و زیر بنفشه لاله نهان

ز رنگ لاله او وز دم بنفشه او

جهان نگار نمایست و باد مشک افشان ...

... مرا روا بود ار سر بسر بنفشه دمد

بگرد لاله آن سرو قد موی میان

کنون ز سنگ بنفشه دمد عجب نبود ...

... سوزن سیمین شده ست و سوزن زرین

لاله رخانا ترا میان و مرا تن

زر ببها بیشتر ز سیم ولیکن ...

... زلف تو از مشک ناب چنبر چنبر

روی تو از لاله برگ خرمن خرمن

تو بتی و من هوای دل زتو خواهم ...

هم از سعادت و اقبال بود و بخت جوان

که دل نبستم بر گلستان و لاله ستان

کسی که لاله پرستد به روزگار بهار

ز شغل خویش بماند به روزگار خزان ...