... سر به جز آغوش زانو جا نمی جوید دگر

بار دوش کس نگردد بعد از این شبدیزما

شش جهت رانی همین شد ز ابر مژگان عرصه تنک ...

... گذشت آن عهد نوح و قصه دریا و طوفانش

که او یک بار طوفان دید ما هر لحظه طوفان ها

نسیم صبحگاهی کن گذر ز آنجا که می دانی ...

... یا رب این شاخ محبت که خزانش مرساد

گرچه بارم ندهد سایه او هم خوبست

نی همین مسجد و محراب پرافسانه ز اوست

بهر هفتاد و دو ملت رخ او آشوبست

به حجاب از من مسکین شده و بار همه

چیست این فتنه اگر ماه رخت محجوبست ...

... هرچه معشوق از تغافل کار بر وی تنگ دارد

توشه راه محبت نیست جز بار توکل

رهرو این ره چه غم از دوری فرسنگ دارد ...

... که ز حق نمک خویش پشیمانم کرد

لطف جانان به من و بار گرانش صامت

فرق این بود که پیش از همه قربانم کرد

... خراب عشق آبادی نمی فهمید بلی عاشق

چسان بر دوش بار منت تعمیر می گیرد

دو روز عمر را ضایع مکن گویا نمی دانی ...

... از سر بی مغز ما کیفیتی حاصل نشد

جز که بار دوش خود حالی سبویی داشتیم

مرحبا ای عشق صلح انگیز کز تاثیر تو ...

... ترحم بر هجوم ماتمش کن

شده بسیار بار درد و داغم

اگر داری سر یاری سر یاری کمش کن ...

... چون مجنون خوار و سرگردان به صحرای جنونش کن

اگر چون بیستون بار غمت اندر دلی نبود

بسان خیمه بی خانمان و بی ستونش کن ...

... چون روز عید زن و مرد خرم و دلشاد

گرفته دست به دست از پی مبارکباد

تمام گشته فراموششان ز حق نبی ...

... حواله کرد همان سنگ را به تارک او

شکست بار دیگر تارک مبارک او

بکش عنان سخن صامت از مصیبت شام ...

... نمود فضه بر زینب این چنین بنیاد

که ای غمینه غم تازه ات مبارک باد

برفت از سر زینب در این مقدمه هوش ...

... شرافت توهم از خدمت بتول بود

یکی جزیره در این وادی شرر بار است

شنیده ایم که در او شیری آدمی خوار است

تو هم برو ببر شیر و اشکباری کن

سرشک از مژه بی اختیار جاری کن ...

... ز دیده صامت محزون سرشک جاری کن

بماتم شه مظلوم اشکباری کن

... مشیت ازلی این چنین گرفت قرار

که آب لطف به آتش فشاند دیگر بار

ندا رسید به یوسف ز خالق ذوالمن ...

... سر برهنه به پشت شیر سوار شدند

سری که داشت به دوش مبارکتو مکان

گهی به خاک تنور و گهی به نوک سنان ...

... لشکر آن خرو انجم سپاه

بر فلک زد قبه های بارگاه

اندر آن وادی نمودند انتخاب ...

... از برای خلع نعلین از خدا

بی تامل ترک استکبار کن

زود از این ارض مقدس بار کن

گر چنین می باشد ای اهل یقین ...

... تا نماید سکه دین پایدار

سیم ایمان را چوسم گردید بار

از درنگ دار فانی خسته شد ...

... علاج تشنگی از کام آن جناب کنم

گذار بار دگر تا به خیمه گه برمش

که جمله چشم براهند و مضطرب حرمش ...

... صدای زینب دلخون به ناله گشت بلند

بسست اینقدر از دیده اشکبار مشو

بگیر دست یتیمان من به خیمه برو ...

... صامتا حشر از اشعار تو کرده است قیام

بهتر آنست که یک بار کنی ختم کلام

... نمود آب سرایت ببوته خاری

علی الصباح همان خارگشت بار آور

بسی بلند و تناور به قدرت داور ...

... که بود حال درخت آن زمان بدین منوال

دوباره زینت و حسن و طراوتش کم شد

اساس خرمی وی شکسته درهم شد

تمام رشته بار و برش گسیخته شد

چو اشک غمزده گان میوه هایش ریخته شد ...

... از این مقدمه بگذشت روزگار دگر

که خشک گشت به یکباره آن درخت تمام

قدش معاینه خم شد ز محنت ایام ...

... ز بعد من به یتیمان بی پدر پدری

به جان من نگذاری که اشکبار شوند

ز بی کسی ببر خلق خوار و زار شوند ...

... به گفت نیست در این حال وقت اذن دخول

برفت و بعد زمانی نمود بار دگر

پی گرفتن اذن دخول حلقه در ...

... نمود از سر تعظیم بانوی حرمش

ز یمن خدمت خیرالنسا خرد و کبار

زنان کوفه شدندنش تمام خدمتکار ...

... به یاد زینب مظلومه نرد غم می باخت

مدام بود دراین آرزو که بار دگر

به پای بوسی زینب نهد به منت سر ...

... دوم دو چشم من افتد بدون رنج و تعب

دوباره به رقد موزون بی بی ام زینب

جناب زینب از این غم بشد دگرگون حال ...

... باب خود را دید از خود تشنه تر

در جهان یک باره از دل جان نهاد

بار دیگر رو سوی میدان نهاد

منقذ بن مره چون دیدش به جنگ ...