چه شد که نرگس مستش ز آب دیده تر است

چه شد که لاله رویش به رنگ معصفر است

چرا سعادت از ین تازه دختر ناکام ...

... هستی تو بهار دلنشین من

دیدار تو هست لاله زار من

رخسار تو هست فرودین من ...

... زانش گرفتیم چو جان در میان

جان به گل و لاله درآمیختیم

لاله و گل در قدمش ریختیم

بلبل ماگشت غزلخوان او ...

... به جز خون جوانان رشیدش

نروید لاله از خاک امیدش

به جز خونابه قلب حزینش ...

... وه چه باغی رشک گلزار فرنگ

لاله و سنبل درآن هفتاد رنگ

یکطرف در عطرپاشی یاسمن ...

... شسته گل ها دست و روز از جزء و کل

لاله بر صورت زده صابون گل

از لطایف روح در رقص آمده ...

... جرعه آبی که آن را تف کنی

این بود معنای باغ و لاله زار

این بود ماهیت فصل بهار ...

... توکجا و دیدن باغ ازکجا

لاله های سینه پر داغ از کجا

توکجا وگریه ابر بهار ...

... خوش آن جویباران به فصل بهار

خوش آن لاله ها رسته از جویبار

خوش آن شهر اصطخر مینونشان ...

... ز دو نرگسش ژاله بارد همی

دو دستش به رخ لاله کارد همی

نخستین شکم تو أمان زاده است ...

... زمانه پرآشوب و غوغا شود

به تک لاله خونین علامت به چنگ

شقایق به بر صدره سرخ رنگ ...

... برگیرد از آن باده نغز خوش نیکو

کز لاله ستدگونه و از مشگ ستد بو

پاکیزه و گلگون چو رخ یار نکو رو ...

... آنکه بهک دار وگیر آنکه ز یک گیر ودار

کرد ز خون عدو دشت و دمن لاله گون

عین الدوله که بود دیده شه سوی او ...

... ای بلبل داغ دل شمرده

وی لاله زار داغ دیده

ای سبزه چهره زرد کرده ...

... راستی دفتر سعدی به گلستان ماند

طیباتش به گل و لاله و ریحان ماند

اوست پیغمبر و آن نامه به فرقان ماند ...

... وای از فتنه زمستان وای

بی تو دیهیم لاله گشت نگون

بی تو سلطان باغ گشت گدای

بی تو شد روی سبزه خاک آلود

بی تو شد چشم لاله خون پالای

تو برفتی ز بوستان و خزان ...

... سنبل و یاسمین بریخت ز باد

لاله و نسترن نماند به جای

بلبلان با فغان زارا زار ...

... راغ گردد نگارخانه چین

جای گیرد به جای لاله و گل

بر سر شاخ زهره و پروین

گردد آراسته به در و عقیق

گردن و دست لاله و نسرین

درگلستان به گاه گل چیدن ...

... برگ امیدش ز دل ها چون شقایق زود ریخت

لیک داغش لاله سان کی خواهد از دل ها گذشت

عالمی فضل و ادب را برد با خود زیر خاک ...

... وان ز خون نوجوانان برکران باغ و راغ

لاله های رنگ رنگ

وان ز قد راد مردان درکنار جوببار ...

... وان نسیم مهرگان کامد و از بیخ کند

لاله و سرو سمن

آن یکی بر هرزه کرد انباز رنج سخت بند ...

از دامن کوه لاله ناگه برجست

گلگون رخی و تیشه سبزی در دست ...

... در دیده مه ز دود سیگار تو اشک

گفتم که چو لاله داغدار است دلم

گفتی که دهم کام دلت یعنی کشک

... نیست چیزی انیس غیرکتاب

مه اردی بهشت و لاله به باغ

من در اینجا چو لاله دل پر داغ

دستم آزاد و بسته است دلم ...

... کلماتش ز قند شیرین تر

دو لب از برگ لاله رنگین تر

هم نمک بود و هم طبرزد بود ...

... لیک گاهی به خنده گاه به خشم

به یکی دست لاله رنگین

به دگر دست دهره سنگین ...