... لطفت کنم مصور و نامش نهم بهار

از طلعت تو لاله برویانم از زمین

از سطوت تو موج برانگیزم از بحار ...

... آن یک یهودکش شد و این یک حسودکش

آن طرفه ژاله بار شد این طرفه لاله زار

گر شیر نر ندیده یی اندر قفای گور ...

... از ابر تا که ژاله ببارد به مهرگان

از خاک تاکه لاله برآید به نوبهار

خندان چو لاله مادح بخت تو قاه قاه

گریان چو ژاله دشمن جاه تو زارزار

... تا غنچه بشکفد در صحن بوستان

تا لاله بردمد در طرف لاله زار

بادا خلیل تو چون غنچه شادمان

بادا عدوی تو چون لاله داغدار

... موی تو به روی تو چو بر آینه زنگار

در هاله خط لاله تو تا شده پنهان

بر لاله من ژاله اشکست پدیدار

زین ژاله مرا لاله دمیدست ز چهره

زین هاله مرا ژاله چکیدست به رخسار ...

... اکنون همی از باغ سوی راغ پرد سار

آن راغ که از لاله بدی توده شنگرف

آن باغ که از سبزه بدی معدن زنگار ...

... گیسو گشود و مغزم از آن گشت عنبرین

عارض نمود و چشم از آن گشت لاله زار

چنگی زدم به زلفش و از تار تار او ...

... مسکین دلم شکستی و بستی ز شهریار

این گفت و از تگرگ بپوشید لاله برگ

وز نرگسش چکید به گل دانهای نار ...

... ردای سبزه ربودست و گوشوار سمن

ازار لاله دریدست و طیلسان بهار

ربوده است و گرفتست و برده است به عنف

ز لاله تاج و زگل یاره از سمن دستار

ز فرق غنچه درافکنده بسدین مغفر ...

... علم ز برگ شقایق جنیبت از اشجار

سنان ز لاله کمند از بنفشه خود از گل

زره ز سبزه تبرزین ز غنچه تیر از خار ...

... در به باغ تخت از بس آتش افتد لخت لخت

سبزه هایش را چو برگ لاله بینی داغدار

راست گویی باغ را صد داغ حسرت بر دلست ...

... هوای او همه خرم تر از هوای بهار

ز لاله هر دمن اوست کوهی از یاقوت

ز سبزه هر چمن اوست کانی از زنگار ...

... خیری از مهر که شد زیشان به گلشن زردروی

لاله از عشق که شد زینسان به بستان داغدار

از چه بی زنگار سبزست از ریاحین بوستان ...

... روز از شب باز نشناسی زمستان از بهار

سبزه شد پیروزه پوش و لاله شد مرجان فروش

سرخ مل آمد به جوش و سرخ گل آمد ببار ...

... رفت عمدا بر سر میخانه وز سرجوش خم

زان شراب آورد کز عکسش زمین شد لاله زار

زان میی کز وی اگر یک جرعه پاشی بر زمین ...

... رقص کنان سرو ناز بر طرف جویبار

لاله به کف جام می گشته مهیای عشق

گرچه ز نقصان عمر هست به دل داغدار ...

... مروحه زانرو دهد باد به دست چنار

لاله به سان صدف ابر در او چون گهر

شاخ شود بارور باد شود مشک بار ...

... شعله و دودی که در آن پنبه زار انگیخت برق

لاله شد زان شعله پیدا ابر از آن دود آشکار

یا نه گویی زال چرخ آن پنبه ها یکسر برشت ...

... هم ز زنبق پر زگوش پیل بینی بوستان

هم ز لاله پر ز چشم شیر یابی مرغزار

خوشه خوشه گوهر آرد ابر هرشام از عدن ...

... باد ازین عنبر به زلف سبزه پاشد غالیه

ابر از آن گوهر به گوش لاله بندد گوشوار

غنچه با طبع شکفته زر نهان سازد به جیب ...

... لختی ار منقار تیهو کج بدی طوطی شدی

بس که لب بر لاله سود و پر زد اندر سبزه زار

نرگس مسکین بهشت از نرگس فتان از آنک ...

... او کنون گرید که باغش ضیمران آورده بار

چون به برگ لاله ژاله اشک سرخش بر رخان

چون به گرد ماه هاله خط سبزش بر عذار

یاد آن لاله مرا چون هاله دارد گوژپشت

فکر آن هاله مرا چون لاله دارد داغدار

من به تیغ و سبزه زین پس ماه نو را بنگرم ...

... وز برگ گل تازه خلد بر قدمت خار

بر لاله نهی پای شود پای تو رنجور

بر سایه نهی گام شود گام تو آزار ...

... گفتا زگلستان رخ من به هزار بار

گفتم که لاله داغ بدل دارد از چه روی

گفتا ز روی من دل لاله است داغدار

گفتم چو سرو کی به کنارم قدم نهی ...

... در تیغش ار طبیعت اردیبهشت نیست

گردد چرا ز مقدم او دشت لاله زار

چون رو نهد به عرصه در ایام دار و گیر ...

... راست گویند حکیمان جهان دیده که نیست

لاله بی داغ و شکر بی مگس وگل بی خار

نشود شاهد زیبارو جز همدم زشت ...

... نه که هرلحظه گشاید ز میان بند ازار

گلرخ و سرو قد و لاله لب و نسرین بر

دلکش ومهو ش مشکین خط و سیمین رخسار ...

... باد چون طره او شد به چمن غالیه بار

رفت و با لاله رخان دامن صحرا بگرفت

با می و چنگ و نی و بربط و رود و دف و تار ...

... ز عکس طلعت ساقی و باده گلگون

شدست مجلس ما رشک لاله زار امروز

به یادگار عزیزان بود بهار عزیز ...

... یکی به طرف دمن درگذر که برنگری

ز شرم طلعت او لاله داغدار امروز

تو گویی آنکه ز عکس رخش بسیط زمین ...

... یکی مینای می بنهادمش در پیش ریحانی

میی زان سان که رنگ لاله بود و بوی ریحانش

میی زانسان که چون لبریز بینی ساغری از وی ...