... به خاک افگنم تنش ای شهریار

مگر بر دهد گردش روزگار

ازو شاد شد شاه و کرد آفرین ...

... به یزدان چنین گفت کای کردگار

توی برتر از گردش روزگار

توانا و دانا و پاینده ای ...

... نهاند دلها به بیچارگی

چو لشکر چنان گردشان برگرفت

کی خوش منش دست بر سر گرفت ...

... ز اختر فراوان سخنها براند

بدو گفت کز گردش آسمان

بگوی آنچ دانی و پنهان ممان ...

... اگر شاه گفتار من بشنود

بدین گردش اختران بگرود

بگویم بدو هرچ دانم درست ...

... سراپرده زد بر لب آب شاه

همه خیمه ها گردش اندر سپاه

می و رود بر خوان و میخواره خواست ...

... سراپرده زد شهریار جوان

به گردش دلیران روشن روان

زمین را به دیبا بیاراستند ...

... نداند کس او را به کاولستان

شود ایمن از گردش روزگار

بود اختر نیکش آموزگار ...

... سرش را غم و درد هم پیشه شد

بد اندیشه و گردش روزگار

همی بر بدی بودش آموزگار

... همی بود تا سنگ نزدیک شد

ز گردش بر کوه تاریک شد

بزد پاشنه سنگ بنداخت دور ...

... ببینی تو ای فرخ اسفندیار

گراییدن و گردش کارزار

چو فردا بیایی به دشت نبرد ...

... به پیش اندرون فرخ اسفندیار

کزو شاد شد گردش روزگار

دل نیک مردان بدو زنده شد ...

... نبد باره و مرد جنگی درست

همی تاخت بر گردش اسفندیار

نیامد برو تیر رستم به کار ...

... مرا دل پر از درد و سر پر ز مهر

بدین گونه بد گردش آسمان

بسنده نباشد کسی با زمان ...

... چنین گفت کز کار اسفندیار

ز نیک و بد گردش روزگار

همه یاد دارید پیر و جوان ...

... ز یزدان بترس و ز ما شرم دار

نگه کن بدین گردش روزگار

یکی را برآرد به ابر بلند ...

... ز رنج و ز پروردن شیرخوار

ز تیمار وز گردش روزگار

چنین گفت با شوی و زن رشنواد ...

... گذشته سخن پیش ایشان براند

چنین گفت کز گردش آسمان

نیابد گذر مرد نیکی گمان ...

... ببینیم فرجام تا چون بود

که گردش ز اندیشه بیرون بود

یکی نامه بنویس نزدیک او ...

... که زو دید نیک و بد روزگار

دگر گفت کز گردش آسمان

خردمند برنگذرد بی گمان ...

... نه مردی بد این رزم ما با سپاه

مگر بخشش و گردش هور و ماه

کنون بودنی بود و ما دل به درد ...

... وگر هیچ تاب اندر آری به کار

نبینی جز از گردش روزگار

چو اندازه گیری ز دارا و فور ...

... ز زربفت پوشیده چینی قبای

فراوان پرستنده گردش به پای

رخ شاه تابان به کردار هور ...

... ز گنجور می خواهد و تاج و تخت

تو جنگی سپاهی به گردش درآر

برآساید از گردش روزگار

مکافات من باشد و کام تو ...