... روی و چشم دعوی او شده است

از دل و روی لاله نعمان

جامه و نامه بزرگی را ...

... بر چمن هفت رنگ شادروان

لاله از حرص باز کرده دهن

زانکه شد غنچه چو سرپستان ...

... به باغ رایت عالیش سرو آزادست

به کوه مطرد رنگینش لاله نعمان

کنار باغ ز نورسته شاخ پر تیرست ...

... به مجمر گل از بوی عود ماند اثر

به جام لاله دراز رنگ باده مانده نشان

به باغ عرعر بی جان همی کند حرکت ...

... ز تیغ و حمله او چشم و روی دشمن او

چو لاله گردد از خون و چون زر اندر کان

به گرز بر سر و چشم و دهانش پست کند ...

... به گوش پر شود از کوس ناله تندر

به تیغ بردمد از خاک لاله نعمان

شود مطول گوی زمین ز خسته بدن ...

... زمین را ز دیبا بیاراستند

که روید همی لاله و ضیمران

سر کوه با افسر اردشیر ...

... مطربانند عندلیب الحان

گل و لاله ست باده سوری

یافته بوی این و گونه آن ...

... هر که دل کج کند بر او گردد

سوخته دل همچو لاله نعمان

ور به بد بنگرد بر او گردد ...

... بتاز در مرغزار بناز در جویبار

بغلط در لاله زار بنشین در بوستان

قرابه سر بلیف ز باد کورآوری ...

... هوا و خاک ز گرد و ز خون به گونه و رنگ

بنفشه طبری گشت و لاله نعمان

عقاب وار قضا برگشاده تیز دو چنگ ...

... دریغ داشت سم مرکب تو را از خاک

بساط کرد زمین را به لاله و ریحان

ز سرو پر قد ممشوق گشت ساحت باغ

ز لاله پر رخ معشوق گشت لاله ستان

به باغ عز تو گلبن همی فشاند گل ...

... چو آسمانی پر زهره و مه و پروین

چو بوستانی پر لاله و گل و سوسن

به دیده بر نتوانستمش نهاد از آن ...

... نثارها ز دل و جان و طبعت آوردند

نشاط و لهو و طرب لاله و گل و نسرین

به شادکامی بنشین و زاده انگور ...

... چون خنجر از هوای نهفته شود پدید

این لون لاله گیرد و آن رنگ یاسمین

از حرص فتح تیغ برآرد ز خواب سر ...

... خواهی شراب خوردن و خون باشد آن شراب

از کارزار صحن جهان لاله زار کن

آن قبضه مبارک شاه جهان ببوس ...

... چو بجهد برق تیغ تو که ابر رزم خون بارد

زمین از کارزار تو شود چون لاله نعمان

بهر بیشه که بگزاری ز سهم یوز و باز تو ...

... شد بوستان و باغ به دیگر نهاد و سان

در بوستان به جای گل و لاله و سمن

آمد ترنج و نرگس و نارنج بیکران ...

... چو گشت گویا آن بی زبان هزار آواز

گل مورد او گشت لاله نعمان

نگر چه گفت مرا گفت مرمرا درنی ...

... بو یا زلفش به بوی عنبر سارا

رنگین رویش به رنگ لاله نعمان

کرده به شانه دو تاه سیصد حلقه ...

... سیم سپیدش به زیر عیبه خفتان

لاله خود روی زیر جعد مسلسل

سوسن آزاد زیر زلف پریشان ...

... بس بود از سرشک تو امسال

اندرین کوه لاله نعمان

ور درین مژده ندهمش چیزی ...

... که ازو عقل را بود گلشن

زآن سیاهیش چون دل لاله

بر سپیدیش همچو روی سمن ...

... باد باغ نشاط و نزهت تو

خرم از لاله و گل و نسرین

من مبارک زبان و نیک پیم ...

لاله رویاند سرشکم تازه در هر مرحله

پس بهاری دارد از من در زمستان قافله ...

... چون دیبه روم و شوشتر کرده

از کوه شکفته لاله ها بینی

سرها ز میان سنگ بر کرده ...