... گاه توفان غضب از چین ابرو باک نیست

از شکست پل نترسد سیل چون پر زور شد

زبن همه حسرت که مردم در خمارن مرده اند ...

... کاستنهای مرا هم بر من افزون کرده اند

بیدل این دریای عبرت را پل دیگرکجاست

زورقی چند از قد خم گشته واژون کرده اند

... تا دم حاجت مبادا بگذری از آبرو

اندکی آگاه باش از چشم بستن پل مبند

پیری و لاف جوانی بیدل آخر شرم دار ...

... از طلب هرزه درا چند دهی زحمت پا

کاش درین بحر سراب آبله ای پل شکند

دل چه کند با من وما تا شود ایمن زبلا ...

... به تدبیر ازین بحر نتوان گذشت

شکستی ست گر موج ما پل کند

سر ما نگردد ز دور هوس ...

... بساط جهان جای آرام نیست

چرا کس وطن بر سر پل کند

درین انجمن مفلسان خامشند ...

... چه سیل است یارب دم تیغ او

که چون بگذرد از سرم پل کند

من و یاد حسنی که در حسرتش ...

... گریه توفان و حشت است ای چرخ دست از خود بشو

سیل ما خلخال پا از حلقه پل می کند

حفظ آب رو نفس در جیب دل دزدیدن است ...

... از سلامت دست باید شست و زین دریا گذشت

موج اینجا از شکست خویشتن پل می کند

موج چون بر هم خورد بیدل همان بحر است و بس ...

... بیدل مگر تو درگذری ورنه پیش ما

دریاست بی کنار و پل مدعا بلند

... پیکر خاکی جهانی را غریق وهم کرد

از سر آبی که بگذشتیم ما جز پل نبود

مستی اوهام بیدل بیدماغم کرد و رفت ...

... گذشتم از سر هستی به همت پیری

قد خمیده پل آب زندگانی بود

به هیچ جا نرسیدم ز پرفشانی جهد ...

... با قد خم گشته بیدل مگذر از طوف ادب

آه از آن جنگی که میدانش سر پل می شود

... به وداع قافله هوس دل جمع ناقه کش تو بس

نگذشته محمل موج کس ز محیط جز به پل گهر

نگهی که در چمن ادب هوس انتظار چه عبرتی ...

... عالمی اسباب بر هم چید و زین دریا گذشت

تا نفس داری تو هم پل بند از سامان حرص

خاک هم از شوخی ابرام دام آسوده نیست ...

... قامت پیری نشاط رفته را خمیازه ایست

چشم حیرانیست گر سیلاب دارد پل به کف

گرم دارد اطلس و دیبا دماغ خواجه را ...

... روزی دو به فکر قد خم گشته فتادیم

کردیم تماشای گذشتن ز سر پل

خجلت شمر فرصت پرواز شراریم ...

... هستی از خویش گذشتن دارد

یک دو دم با سر پل ساخته ام

بیدل این بار که بر دوش من است ...

... از هجوم ناتوانی ها به رنگ آبله

تا ز روی قطره آبی بگذرم پل بسته ام

یاد شوخی های نازت دارد ایجاد بهار ...

... عجزم ز نم جبهه گذشتن نپسندید

زین یکدو عرق شد پل جیحون و فراتم

گرد نفس و فال اقامت چه خیالست ...

... به پیریم هوس مستی از دماغ به در زد

قدم نگون شد و پل بست کز سراب گذشتم

شرارکاغذم افتاد ختم نسخه هستی ...