... چه ممکن است دهد عرض هرزه تازی ها

همیشه موج نگاهم سوار آینه است

سخن ز جوش حیا بر لبم گره گردید ...

... زلف تابدارش را شانه می دمد افسون

دیده وقف حیرت کن موج جان فشانی هاست

پیش چشم بیمارش گر دوتا شود نرگس ...

... بهار ناز ز جیب نیاز می بالد

شکست موج همان سایه کلا ه کسی است

زهی محیط ترحم که موج گفتارش

گهی نوید عطا گاه عذرخواه کسی است

به این نشاط که جوشید موج و آب به هم

ز فیض مقدم خان طرب پناه کسی است ...

... جنون ساغرپرست نرگس کیست

گریبان چاکی ام موج شرابست

ز دود سینه ام دریاب کامشب ...

... ما غرقه توفان خیالیم وگرنه

این بحر تنک مایه تر از موج سرابست

یک دیده تر بیش نداریم چو شبنم ...

... بی مغز بود دانه کشت امل دهر

در رشته موج ارگهری هست حبابست

عبرتگه امکان نبود جای اقامت ...

... بیدل ز سخنهای تو مست است شنیدن

تحریک زبان قلمت موج شرابست

نفس را الفت دل پیچ و تابست

گره در رشته موج از حبابست

درین محفل ز قحط نشیه درد ...

... تماشای چمن بی نشیه ای نیست

زگل تا سبزه یک موج شرابست

نمی دانم جمال مد عا چیست ...

... قطره واری تا ازین دریا کشی سر بر برکنار

بایدت چون موج گوهر دل به چندین شست بست

بی زیان از خجلت اظهار مطلب مرده ایم ...

... هرجاگرهی بود براین رشته میان بست

هر موج در این بحر هوسگاه حبابی ست

پنسان همه کس دل به جهان گذران بست ...

... زنگ آیینه آتش دودست

عمرها شدکه چو موج گهرم

بال پرواز قفس فرسودست ...

... معنی شهرت عنقا دریاب

شور معدومی ما موجودست

گر شوی محرم انجام طلب ...

سرکشیها به مرگ راهبرست

گردن موج را حباب سرست

نیست در رنگ اعتبار ثبات

آبروها چو موج درگذرست

سفله بر خرده های زر نازد ...

... کوه را لعل مهره ی کمرست

در طبلگاه دل چو موج و حباب

منزل و جاده هر دو در سفرست ...

... سرمه آن چشم دل را در سیهروزی نشاند

شیشه ما را غبار از موج خط ساغرست

تا تمنای می ام گل کرد از خود رفته ام ...

... هیچکس را حاصل جمعیت ازاسباب نیست

بحر را هم موج بیتابی زجوش گوهرست

باید از هستی به تمثالی قناعت کردنت ...

... آسمان تیره بختی ها سویدا اخترست

بعد مرگ اجزای ما توفانی موج هواست

تا نپنداری که ما را خاک گشتن لنگرست ...

... عمرها شد می روم از خویش و بر جایم هنوز

گرد تمکین خرامت موج آب گوهرست

شور عشقت آنقدر راحت فروش افتاده است ...

... سرنگونی دید تا زلف از رخش بالا نشست

بر جبین بحر نقش موج کی ماند نهان

گرد بیتابی چورنگ آخربه روی ما نشست ...

... رنگ صدگلشن به آه غنچه ای تنها شکست

پیچ و تاب موج غیر از انقلاب بحر نیست

چرخ رنگ خویش بامینای مایکجا شکست

صافی وحدت مکدرگشت کثرت جلوه کرد

موج شد تمثال تا آیینه دریا شکست

کیست دریابد عروج دستگاه بیخودی

رنگ ما طرف کلاه ناز پر بالا شکست

موج دریای ندامت امتحان آگهی ست

صدمژه یک چشم مالیدن به چشم ما شکست ...

... هرزه تاکی پیش پیش بحر باید تاختن

موج ما از شرم در دامان گوهر پا شکست

پیش ازآن بیدل که هستی آشیان پیرا شود ...

... عالمی را حسرت آن لعل درآتش نشاند

موج گوهر خار در پیراهن دریا شکست

در خم زلفت چسان فتاد دل گردد بلند ...

... بیدل ازبس شوق دل محمل کش جولان ماست

خواب مخمل موج زد خاری اگردرپا شکست

... در شکست آرزوتعمیر چندین آبروست

شبنم ایجاداست اگر موج هوا خواهدشکست

شور شوق آهنگم از ساز امید و یأس نیست ...

... ای نگه در خون نشین و فال گستاخی مزن

رنگش ازگل کردن موج حیا خواهد شکست

گر جنون از اضطراب دل براندازد نقاب ...

... فصل گل ارباب تقوا را ز مستی چاره نیست

توبه موج باده خواهدگشت یا خواهد شکست

از تلاش ناتوانان حکم جرأت برده اند ...

... کو دماغ جستجوهای کنار نیستی

موج ما هم دردل بحربقا خواهد شکست

نیست بنیاد تعلق آنقدر سنگین بنا ...

... هر دو عالم در غبار وهم توفان می کند

از گهر تا موج هرجا واشکافی بی نمست

سایه خود درس وحشت داده مجنون تو را ...

... شمع را سیرگریبان نیز از خود رفتنست

لاله زار دل سراسر موج عبرت می زند

هرگل داغی که می بینی شکافت گلخنست ...