... زان مغز شود خشک و ترم هر شب و هر روز

کز چرخ مرا جز لب و رخ خشک و تری نیست

جانم که ز بستان فلک نیشکری خواست ...

... هر ذره اگر سیاه روی است

نه چرخ کلاه فرق عشق است

پس در خور آن کلاه روی است ...

... با چشم تو کارگر نیامد

هر حیله که چرخ پاک برداشت

خوارم کردی چنان که عشقت ...

... بس سیل های خون که ز خون جگر گذشت

هر شب ز جور چرخ بلایی دگر رسید

هر دم ز روز عمر به دردی دگر گذشت ...

... هم پادشاه گیتی جان بر میان گدایت

هم چرخ خرقه پوشی در خانقاه عشقت

هم جبرییل مرغی در دام دل ربایت ...

... تا که خورشید چهره تو بتافت

شور در چرخ چارمین افتاد

خوشه عنبرین زلفت تورا ...

... که یابد از سر کوی تو گردی

که همچون چرخ سرگردان نگردد

که یابد از می عشق تو بویی ...

... میان شهر می گردد چو خورشید

خروش از چرخ گردان می برآرد

دلم از عشق رویش زیر بر او ...

... یک نفس این راه به پایان نبرد

چرخ چو از خویش نیامد به سر

واقعه عشق تو پی زان نبرد ...

... ما کنون در یک زمان خواهیم کرد

گر کند چرخ فلک صد قرن سیر

ما به یک دم بیش از آن خواهیم کرد ...

... یک تیر برگشاید صیدی هزار گیرد

خورشید کو ز تنگی بر چرخ می کشد تیغ

از بیم تیر چشمش گردون حصار گیرد ...

... جزوی به کل گنبد گردان نمی رسد

وز صد هزار چیز که بر چرخ می رود

صد یک به سوی جوهر انسان نمی رسد ...

... اگر سایه باطن او نباشد

کجا گردش چرخ دوار باشد

نباشد خبر یک سر مویش از خود ...

... هر نفس چون خونیان اندر کشاکش می کشد

عشق را با هفت چرخ و شش جهت آرام نیست

لاجرم نه بار هفت و نی غم شش می کشد ...

... خاطر عطار از نور معانی در سخن

آفتاب تیر بر چرخ منقش می کشد

... راه تو از روندگان کس به کران نمی کشد

در ره تو به قرن ها چرخ دوید و دم نزد

تا ره تو به سر نشد خود به میان نمی کشد ...

... ذره ای سرگشتگی عشق تو

روز و شب در چرخ سرگردان بماند

چون ندید اندر دو عالم محرمی ...

... بر سر صد هزار غم یاد جفات می کند

می نکند به صد قران ترک کلاه دار چرخ

آنچه میان عاشقان بند قبات می کند ...

... وین تو نمی کنی بتا زلف دوتات می کند

خود تو چه آفتی که چرخ از پی گوشمال من

هر نفسی به داوری بر سر مات می کند ...

... زلف تو در نیم زمان می کند

چون نزند چشم خوشت تیر چرخ

کابروی تو چرخ کمان می کند

گر همه خورشید سبک رو بود ...

... از سر یک مژه چشم ساحرش

چرخ را در سینه افسون می کند

یارب ابروی کژش بر جان من ...

... هر که روی همچو خورشید تو دید

گر همه چرخ است سرگردان رود

هست جان عطار را شیرین از آنک ...