... بمردمی که شگفت است کوه کوه گذار

چو چرخ گردد و بیرون نهد دو دست از چرخ

چو مار پیچد و اندر جهد بدیدۀ مار ...

... یکی را بر نتابد نفس ناطق

یکی را بر نگیرد چرخ دوار

ندارد مشتری بر برج کیوان ...

... چو عقل خاطر او را هزار مرتبتست

چو چرخ همت او را دو صد هزار خیال

نه آب بحر ز ابر سخای او قطره است ...

... ز سال عمرش پرسید ایزد متعال

هزار چرخ و بهر چرخ بر هزاران لوح

هزار سطر و بهر سطر بر هزاران سال ...

... سوی همال نکردی سپهر جاه و جلال

اگر مخاطبه یاردت کرد اختر و چرخ

طغان نویسد مهتاب و آفتاب ینال ...

... و آنجا که زند نیزه ز آهن بدمد دم

چون تیر گشاده کند از چرخ بهیجا

از هیبت او چرخ گشاده شود از هم

پر لشکر شادی شود آفاق دمادم ...

... بیرون نشود سوزن فولاد ز بیرم

تا چرخ همیگردد و پاینده بود خاک

تا پیشرو سال بود ماه محرم ...

... اگر نبودی از بهر ملک او نبدی

نه چرخ را حرکات و نه خاکرا آرام

ز پای مرکب توقیر برگرفت شکال ...

... بکوه بر بنویسی فرو خوردش مکان

وگر بچرخ فلک بر نهی مخالفتش

سیاه گردد اجرام چرخ چون قطران

عدوش را بهمه حال روزگار عدوست ...

... برآن بساط پراکنده لؤلؤ و مرجان

همی درخشند گویی تو گشت چرخ فلک

یکی بزیر و یکی از برو تو در دو میان ...

... بزرگ بأس تو شیرست و روزگار عرین

ز طالع تو نمودند چرخ را حرکت

ز سنگ حلم تو دادند کوه را تسکین ...

... گفتا ز خون دشمن او رست ارغوان

گفتم ز جور چرخ امان یافت دشمنش

گفتا که در قضای فلک کی بود امان ...

... دگر حصار مهاون که برجش از بالا

همی ببستی با چرخ آسمان پیمان

همی بنالد گفتی زمین و رنجه شود ...

... یکی صحرا کند دریای عمان

بپیمان تیر چرخ و تیر ناوک

همی بازوی او بگذارد آسان ...

... تو مر ملت تازیان را امانی

تو مر چرخ اقبال را آفتابی

تو مر گنج فرهنگ را قهرمانی ...

... امین ملت پیغمبر جهان آرای

چه امر نافذ او خلق را چه گردش چرخ

چه سایۀ علمش ملک را چه فر همای ...

... تا بدید اختر شناس احکام تدبیر ترا

نزد او منسوخ گشت احکام چرخ چنبری

بشمری بر خویشتن از بندگان خدمت همی ...

... ز مهر صولجانت هر مهی ماه

دو ره بر چرخ گردد صولجانی

ندانم هیچ بخرد کو نبوده ست ...

تا در دو جهان قضای معبود بود

تا خلق جهان و چرخ موجود بود

گر ملک بود بدست محمود بود ...

... گاهی جمعیم و گاه فردیم همه

سرگشتۀ چرخ لاجوردیم همه

تا درنگرید درنوردیم همه

زر افشانید بر پیلان جرس های مدارا را

برآرید آن فریدون فر درفش چرخ بالا را

ابلق ایام را تا بر نشیند میرود

سبز خنگ چرخ پیش قدر او پالادۀ