رزق ملایک است نوای رسای ما
چون می شود بلند نگردد نوای ما؟
با آن که عمرهاست ازان بزم رفته ایم
بتوان سپند سوخت ز گرمی به جای ما
بر دل هزار نشتر الماس می خوریم
خاری اگر شکسته شود زیر پای ما
لرزد چنان که بر گهر خویش جوهری
بر آبروی فقر و قناعت گدای ما
صد پیرهن ز گرد کسادی گرانترست
در چشم این سیاه دلان توتیای ما
شبنم برد به دامن ما همچو گل نماز
بلبل کند ز غنچه گل متکای ما
جنگ گریز می کند از کاه، کهربا
در عهد بی نیازی طبع رسای ما
ویرانتریم ازان که کسی قصد ما کند
آهسته سیل پای کشد از قفای ما
هر چند عاجزیم، در آزار ما مکوش
آتش شکسته دل شود از بوریای ما
خورشید را به هاله آغوش می کشیم
کوتاه نیست همت دست دعای ما
صائب کسی است اهل بصیرت که نگذرد
بیگانه وار از سخن آشنای ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق انسانی و روابط بین مردم و ملایک اشاره دارد. شاعر از هستی و زحمت خود در دنیا سخن میگوید و در عین حال به راز و رمز های زندگی و ارتباطات آسمانی اشاره میکند. او به درمیگیرد که برغم رنجها و سختیها، روح خود را نمیتواند فراموش کند و بر قوای الهی تکیه دارد. شاعر بر این باور است که گرچه در شرایط سختی قرار دارد، اما همچنان امید و ارادهاش قوی است. او همچنین از ارزشهای انسانی چون فقر و قناعت و زیبایی اعمال خوب، همانند نماز، صحبت میکند. در کل، شعر از قدرت درونی، امید و ارتباط با معنویات سخن میگوید.
هوش مصنوعی: رزق فرشتگان به صدای دلنواز ما وابسته است. وقتی صدای ما بلند میشود، دیگر صدای ما از بین نمیرود.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه مدتهاست از آن جشن و سرور دور شدهایم، اما میتوانیم به یاد آن لحظهها، آتش عشق و شور را در دل زنده نگه داریم.
هوش مصنوعی: ما با زخمهای عمیق و دردناک در دل زندگی میکنیم و اگر احیاناً چیزی در مسیر ما خراب شود، برای ما چندان مهم نیست.
هوش مصنوعی: این بیت به ما میگوید که مانند یک جواهر که بر روی آب میلرزد، فقر و قناعت ما در زندگی باید باعث افتخار و زیبایی شود. به عبارت دیگر، فقر میتواند به عنوان یک ویژگی ارزشمند و تاثیرگذار در نظر گرفته شود که مانند یک جواهر در زندگی درخشش خاصی دارد.
هوش مصنوعی: یکصد پیراهن از بابت کسادی و رکود اقتصادی برای این افراد بدبخت با دلهای سیاه و ناامید ارزش بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: شبنم بر دامن ما نشسته است، مانند گل، و بلبل برای آرامش ما از غنچه گل نغمه سرایی میکند.
هوش مصنوعی: جنگ از چیزهای بیاهمیت فاصله میگیرد؛ مانند کهربا که در دورهای از بینیازی و آرامش به وجود میآید و نشاندهندهی زیبایی و لطافت طبع ما است.
هوش مصنوعی: ما ویران شدهایم از این که کسی به ما نیت بدی کند، مانند سیلابی که به آرامی از دنبال ما میگذرد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه ما در وضعیتی ناتوان قرار داریم، تو تلاش نکن ما را آزار دهی، زیرا دل شکسته ما میتواند به سرنوشت تلخی دچار شود.
هوش مصنوعی: ما با دستان دعا و امید، خورشید را در آغوش میگیریم و برای رسیدن به هدفهایمان تلاش کردیم. اراده و عزم ما در این مسیر کم نیست.
هوش مصنوعی: صائب یک فرد بینا و با درک است که به راحتی از سخن کسی که برایش آشناست، گذشته و بیتوجه عبور نمیکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
در ما به ناز مینگرد دلربای ما
بیگانهوار میگذرد آشنای ما
بیجرم دوست پای ز ما درکشیده باز
تا خود چه گفت دشمن ما در قفای ما
با هیچکس شکایت جورش نمیکنم
[...]
ای غافل از بلای دل مبتلای ما
جز مبتلا کسی نرسد در بلای ما
ممکن نباشد از سر کوی تو رفتنم
آری مقیّدست به زلف تو پای ما
حجاج اگر به کعبه بیت الحرم روند
[...]
مرحبا ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علت های ما
صبح جهان بود نفس غم زدای ما
جان تازه می شود زدم جانفزای ما
بیدار شد ز خواب گرانجان بی غمی
هر کس شنید ناله دردآشنای ما
ته جرعه ای بود که به خاکش فشانده اند
[...]
گرد فتادگی شده بال همای ما
منت نمی کشد ز کسی مدعای ما
با چاکهای سینه به محشر نمی رویم
تا رنگ و بوی گل نشود خونبهای ما
حیرت ندیدگی گل گلزار وحشت است
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.