مباش ای رهنورد عشق نومید از تپیدن‌ها
که در آخر به جایی می‌رسد از خود رمیدن‌ها
عنان نفس را بگذار چندی تا به راه آید
که از خامی برآرد اسب سرکش را دویدن‌ها
ظهور پختگی با خویش دارد حجت قاطع
ز خامی بر ثمر مشکل بود از خود بریدن‌ها
به غفلت مگذران زنهار ایام جوانی را
که دارد تیر غافل در کمین، غافل چریدن‌ها
نظر بر منزل افکن از بلند و پست فارغ شو
که شد هموار راه من ز پیش پا ندیدن‌ها
نمی‌گردد چو خون مرده از من نشتری رنگین
نیفتد هیچ کافر در طلسم آرمیدن‌ها!
نه ای مرد پشیمانی، به خون خوردن قناعت کن
که بد خمیازه‌ای دارد لب ساغر مکیدن‌ها
مکن با عشقبازان سرکشی، بر خویش رحمی کن
که یوسف رفت در زندان ازین دامن کشیدن‌ها
ورق گرداند پرواز نشاط از دفتر بالم
به چشم انتظار افتاد دوران پریدن‌ها
رمیدن شیوه ذاتی است صائب شوخ‌چشمان را
به یاد آهوی وحشی مده از خود رمیدن‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع عشق و جوانی می‌پردازد و هنرمندانه به نکات مهمی اشاره می‌کند. شاعر به رهنورد عشق توصیه می‌کند که از ناامیدی دوری کند و بر تپیدن‌های دل توجه نداشته باشد. او تأکید می‌کند که نفس را باید به حال خود رها کرد تا به درستی راه خود را پیدا کند و از خامی خارج شود. همچنین، شاعر جوانان را از غفلت در ایام جوانی هشدار می‌دهد و آنها را به نگاه به مقصد دعوت می‌کند. او تصریح می‌کند که پختگی و رشد نیاز به تلاش دارد و نباید به سادگی از مشکلات فرار کرد. تصاویری از عشق و رنج‌هایی که ممکن است در پی آنها باشد، نیز در شعر وجود دارد و به خواننده یادآور می‌شود که باید صبور و محتاط باشد. در نهایت، شاعر به ما می‌آموزد که باید به یاد دلایل و شوق‌های خود باشیم و از ذاتی بودن عشق و رمیدن خود لذت ببریم.
هوش مصنوعی: ای محبوب راه عشق، ناامید نشو از چالش‌ها و سختی‌ها، چون در نهایت به نتیجه‌ای خواهی رسید که خود به خود ادامه خواهد یافت.
هوش مصنوعی: اجازه بده کمی نفس خود را مهار کنی تا به آرامش برسد؛ زیرا گاهی باید صبر کرد تا افکار و احساسات بی‌مقدمه به مسیر درست هدایت شوند.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به بلوغ و پختگی، باید دلایل قاطع و روشنی برای دوری از ناپختگی داشته باشیم. این فرآیند نیازمند تلاش و فدا کردن برخی از خواسته‌ها و خودخواهی‌ها است تا بتوانیم به نتیجه‌های مثبت و ارزشمند دست پیدا کنیم.
هوش مصنوعی: مراقب باش که وقت جوانی را بی‌توجهی نگذرانیم، زیرا غفلت می‌تواند به ما آسیب برساند و فرصت‌ها را از دست بدهیم. جوانی زمان ارزشمندی است که نباید به سادگی آن را نادیده گرفت و به بی‌خیالی گذراند.
هوش مصنوعی: به دور و بر خود نگاهی بینداز، از بالا و پایین چشم‌پوشی کن، زیرا راه من به خاطر عدم دیدن موانع اکنون هموار شده است.
هوش مصنوعی: اگر خون مرده به حرکت در نیاید، رنگین‌کمانی از نشتری وجود نخواهد داشت و هیچ بی‌ایمانی در جادوی خوابیدن نمی‌تواند بیفتد.
هوش مصنوعی: ای مرد، از پشیمانی دست بکش و به تحمل زحمات و سختی‌ها راضی باش، چرا که نشانه‌های بدی در انتظار کسانی است که فقط به لذت‌ها و خوش‌گذران‌ها توجه می‌کنند.
هوش مصنوعی: با عشقبازان بی‌پروا نشو، بر خود رحم کن زیرا یوسف به خاطر این نوع رفتارها به زندان افتاد.
هوش مصنوعی: پرواز سرزنده‌ام به تأخیر افتاد؛ مانند برگی که نازک‌نوازش را ورق بزنند، اکنون چشم‌انتظار لحظه‌های پرواز هستم.
هوش مصنوعی: درون‌مایه این شعر به این مفهوم اشاره دارد که افرادی با طبع بازیگوش و بی‌قراری مثل شوخ‌چشمان، به راحتی از روابط و موقعیت‌ها فرار می‌کنند. در اینجا به زیبایی و فراری بودن آهوهای وحشی نیز اشاره شده است. به نوعی، شاعر به ما می‌آموزد که صداقت و وفاداری در ذات این افراد نیست و نمی‌توان آنها را به خاطر ویژگی‌های شان سرزنش کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
به صد اندیشه افکند امشبم آن تیز دیدن‌ها
در اثنای نگاه تیز تیز آن لب گزیدن‌ها
ز بس برجستنم در رقص دارد چون سپند امشب
به سویم گرم از شست آن ناوک رسیدن‌ها
زبان زینهار افتد ز کار از بس که آید خوش
[...]
گرفتم گوشه‌ای امروز از درها دویدن‌ها
کمان حلقه شد پشت عصایم از خمیدن‌ها
چو گل از سفره ارباب دولت خون دل خوردم
نصیب من نشد چون غنچه غیر از لب گزیدن‌ها
قناعت پیشگان لب تر نمی‌سازند از دریا
[...]
چسان عنقا کند با هوشم آهنگ پریدن‌ها
که ریزد سستی پرواز او رنگ تپیدن‌ها
به عزم چیدن گل تا خرامت گلشن‌آرا شد
بود از شوق دستت غنچه دلتنگ نچیدن‌ها
نمی‌زیبد تواضع از تو با این قامت رعنا
[...]
چو اشک، آن کس که می‌چیند گلِ عیش از تپیدن‌ها
بود دلتنگ اگر گوهر شود از آرمیدن‌ها
ز بس عام است در وحشت‌سرای دهر بی‌تابی
دلِ هر ذره دارد در قفس چندین تپیدن‌ها
مجو آوازهٔ شهرت ز آهنگِ سبک‌روحان
[...]
تو ای وحشی غزال و هر قدم از من رمیدن‌ها
من و این دشت بی‌پایان و بی‌حاصل دویدن‌ها
تو و یک وعده و فارغ ز من هر شب به خواب خوش
من و شب‌ها و درد انتظار و دل طپیدن‌ها
نصیحت‌های نیک اندیشیت گفتیم و نشنیدی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.