ز خط عنبرین زیبد نقاب آن روی دلکش را
به از خاکستر خود نیست مرهم، داغ آتش را
ز خط گفتم رخش پنهان شود از دیده ها، غافل
که رسوا می کند در روز روشن دود، آتش را
نبست از شوخ چشمی نقش در آیینه تمثالش
سلیمان کرد چون تسخیر یارب آن پریوش را؟
دو عالم خاک می شد در رهش از جلوه اول
فتادی بر زمین گر سایه آن بالای سرکش را
چو افتد دانه شوخ، از سنگ خارا سر برون آرد
غبار خط کجا پنهان کند آن خال دلکش را؟
چه سازد وحشت نخجیر با آن چشم خوش مژگان؟
که خالی می کند در هر گشادی چار ترکش را
نمی گردد غبار آلود، پرتو گر به خاک افتد
نسازد صحبت تن بی صفا، جان های بی غش را
پریشانی ز من چون سیل از سرچشمه می جوشد
چسان صائب کنم پوشیده احوال مشوش را؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت چهره محبوب اشاره می‌کند و از جذابیت و سحر آن در برابر دیگر زیبایی‌ها سخن می‌گوید. شاعر در مورد خط و خال صورت معشوق می‌گوید که دو عالم را تحت تأثیر قرار می‌دهد و دلبری او چنان است که حتی آتش و درد را نیز تحت الشعاع قرار می‌دهد. شاعر همچنین از اندوه و حسرت ناشی از دوری معشوق می‌گوید و به شدت احساسات درونی خود را بیان می‌کند. او در نهایت از پیچیدگی و پریشانی احوال خود سخن می‌گوید و می‌پرسد چگونه می‌تواند این وضعیت را پنهان کند.
هوش مصنوعی: زیبایی چهره دلنشین او به زیبایی خطی از عطر عنبر می‌ماند و به جز خاکستر دل، هیچ چیز دیگری نمی‌تواند درد سوزان آتش عشق را تسکین دهد.
هوش مصنوعی: از نوشتن خطوط بر چهره‌اش سخن گفتم که ممکن است او از دیدگان غایب شود، اما غافل از این هستم که در روز روشن، دود آتش او را رسوا می‌کند.
هوش مصنوعی: این بیت به بررسی زیبایی و تاثیرگذاری چشمان یک معشوق می‌پردازد. شاعر اشاره دارد که آیا می‌توان مانند سلیمان که قدرت تسخیر را داشت، بر دل و جان این معشوق تسلط پیدا کرد. در واقع، شاعر از قدرت و جذابیت چشمان او صحبت می‌کند و به نوعی می‌پرسد که آیا این زیبایی می‌تواند جادوگرانه باشد.
هوش مصنوعی: در دو جهان، خاک و معانی آنها به خاطر جلوه‌ای که از او مشاهده شد، در مسیرش پراکنده می‌شود. اگر سایه بالای سر او بر زمین بیفتد، تاثیرش به وضوح حس می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی دانه‌ای شاد و سرزنده از سنگ سخت بیرون می‌آید، چگونه می‌شود که عشق و زیبایی نهان بمانند؟
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف تأثیر زیبایی چشم‌ها و مژگان می‌پردازد و بیان می‌کند که چگونه نگاه شیرین و دلربا می‌تواند انسان را وحشت‌زده و تحت تأثیر قرار دهد. زیبایی آن چشم‌ها مانند نیازی است که در دل انسان ایجاد می‌کند و باعث می‌شود او احساس خالی بودن کند، مانند حالتی که در مواقعی از ترس و موقعیت‌های بحرانی، فرد احساس عجز و ناتوانی می‌کند. به طور کلی، این شعر نشان‌دهنده قدرت جذابیت و تأثیری است که زیبایی اطراف ما می‌تواند بر روی احساسات و وضعیت روحی‌مان بگذارد.
هوش مصنوعی: اگر پرتو نور به زمین بیفتد، غبارآلود نمی‌شود. صحبت از بدن ناپاک نمی‌تواند جان‌های پاک و بی‌ریا را تحت تأثیر قرار دهد.
هوش مصنوعی: دلشوره و پریشانی من مانند سیلی است که از منبعی سر می‌زند. چگونه می‌توانم اوضاع آشفته و پنهان خود را به درستی بیان کنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
نهفتن در دل و جان درد و داغ آن پریوش را
توانم گر توان پوشید با خاشاک آتش را
ز سینه آه حسرت می کشم چون تیر از ترکش
که کی سازد تهی بر سینه ام آن ترک ترکش را
منقش گشت رخسارم بخون چون لاله زار آن به
[...]
ز آه سرد پروا نیست عشاق بلاکش را
کند بر دود صبر آن کس که می افروزد آتش را
فلک با مردم ممتاز خصمی بیشتر دارد
کمان اول کند آواره تیر روی ترکش را
به فریاد سپند ما درین محفل که پردازد؟
[...]
درین کشور چه میپرسی غرور حسن سرکش را
که با شمشیر چوبین می کشند اطفال آتش را
ز گلشن می رسم چون خسته ای کز جنگ برگردد
که گلبن بر دلم از تیر خالی کرده ترکش را
درین گلشن من آن نخل کهن پرورده ی خشکم
[...]
به نرمی می‌توان تسخیر کردن خصم سرکش را
به آب آهن برون می‌آورد از سنگ آتش را
تلاش همدمی با تیره‌روزان میمنت دارد
که طول عمر بخشد الفت خاکستر آتش را
ازین غیرت که با روی تو دارد نسبتی مشکل
[...]
ز رخ گر آن پری رو دور گرداند نقابش را
کند سنگ فلاخن چرخ ماه و آفتابش را
سر خود آرد و در حلقه فتراکش آویزد
اگر آهو ببیند شوخی چشم رکابش را
درون کلبه تاریک خود چشمی که من دارم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.