ساقی از جامی اگر خاطر ما شاد کند
به ازان است که صد میکده آباد کند
چشم خفته است غزالی که ندارد شوخی
من و آن صید که خون در دل صیاد کند
آخر ای پادشه حسن چه انصاف است این؟
که در ایام تو عشق اینهمه بیداد کند
یاد ایام جنون بر سر من بارد سنگ
کودکان را چو ز مکتب کسی آزاد کند
جز خط سبز که فرمان سلیمان دارد
آدمی را که تواند که پریزاد کند؟
گل رخسار ترا اینهمه عاشق بس نیست؟
که نظر باز دگر از عرق ایجاد کند
نایتیمانه ز دیوانه ام آن طفل گذشت
می توانست به سنگی دل من شاد کند
ماتم واقعه لیلی و مجنون دارد
هر درایی که درین بادیه فریاد کند
چون رسد وقت، دهد جان به دم تیشه خویش
بیستون گرچه سپرداری فرهاد کند
اگر از سختی ایام شود آدم نرم
روی من تربیت سیلی استاد کند
بخل بهتر ز سخایی که به آوازه بود
تیرگی به ز چراغی است که فریاد کند
خنده کبک شود ناله خونین صائب
بیستون یاد چون از رفتن فرهاد کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان حسرت و ناکامی در عشق و زندگی میپردازد. شاعر با اشاره به ساقی و میکده، به دنبال شادی و لذتهای گذراست، ولی به دشواریهایی که در عشق و علاقه احساس میکند، اشاره دارد. او به بیداد عشق در زمان پادشاهی حسن اشاره میکند و یادآور میشود که یادهای دردناک گذشته همچون سنگ بر سرش افتاده است. شاعر از بازیهای عشق و دیوانگی سخن میگوید و حسرتهایش را بیان میکند، و در نهایت به تضاد بین سختیهای روزگار و لطافتهای عشق میپردازد. به طور کلی، شعر در پی جستجوی شادی و زیباییهای عشق در میان رنجها و مشکلات زندگی است.
هوش مصنوعی: اگر ساقی با یک جرعه از جامش دل ما را شاد کند، بهتر است از اینکه صد میکده را به رونق بیاورد.
هوش مصنوعی: چشم خوابآلود غزالی را تصور کن که دیگر نمیتواند با من شوخی کند و آن صید (شکار) که دل صیاد را به درد میآورد.
هوش مصنوعی: ای سلطان زیبا، چه انصاف عجیبی است که در دوران تو عشق اینچنین بیرحمانه رفتار میکند؟
هوش مصنوعی: یاد روزهای جنون و دیوانگی بر من میبارد، مانند سنگی که بر سر کودکانی میافتد که از مدرسه آزاد شدهاند.
هوش مصنوعی: تنها خط سبز که نشاندهندهی فرمان سلیمان است، برای چه کسی این قدرت را میدهد که انسان را به موجودی دیگر تبدیل کند؟
هوش مصنوعی: آیا زیبایی صورت تو به اندازهای نیست که هزاران عاشق را به سوی خود بکشاند؟ که یک نگاه دیگر تو میتواند باعث شوق و اشتیاق بیشتری شود؟
هوش مصنوعی: در شب، احساسات و افکار دیوانهوار من باعث شد که آن کودک به راحتی از کنارم بگذرد، در حالی که میتوانست با یک سنگ هم دل من را شاد کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که در این بیابان فریاد بزند، حزن و اندوه داستان لیلی و مجنون را با خود به همراه دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که وقتش برسد، فرد باید خود را فدای تلاش و کوششش کند، حتی اگر برای رسیدن به هدفش، چالشهای بزرگ را پشت سر بگذارد. در واقع، او باید با تمام توان خود برای مواجهه با مشکلات آماده باشد.
هوش مصنوعی: اگر انسان در مواجهه با سختیهای زندگی نرم و انعطافپذیر شود، مانند یک شاگرد که با تربیت و هدایت استاد خود، به کمال میرسد.
هوش مصنوعی: بخل بهتر از بخشش است آنچنان که تنها برای نمایش و شهرت انجام شود؛ چون تاریکی بهتر از نوری است که فقط برای جلب توجه و فریاد زدن باشد.
هوش مصنوعی: اگر کبکی بخندد، صدای نالهای چون شلیک خونین صائب را به یاد میآورد، وقتی که فرهاد از رفتن خود ناراحت میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون ز بغداد و لب دجله دلم یاد کند
دامنم را چو لب دجلهٔ بغداد کند
هیچ کس نیست که از یار سفر کردهٔ من
برساند خبری خیر و دلم شاد کند
هرگز از یاد من خسته فراموش نشد
[...]
کِلکِ مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
بِبَرَد اجرِ دو صد بنده که آزاد کند
قاصدِ منزلِ سِلمی که سلامت بادش
چه شود گر به سلامی دلِ ما شاد کند؟
امتحان کن که بَسی گنجِ مرادت بدهند
[...]
چشم بدمست تو چون عربده بنیاد کند
بدلم هر مژه را خنجر جلاد کند
رحم در عالم اگر هست اجل دارد و بس
کاین همه طایر روح از قفس آزاد کند
خاک ارباب ریا را ز رواج باطل
[...]
کی ز بیداد تو، عاشق به کسی داد کند
نیست فریادرسی، بهر چه فریاد کند
در چمن مرغ چمن ناله چو بنیاد کند
کاش از حال اسیران قفس یاد کند
در قفس ناله گرمم که چو برق آتش زد
نتوانست اثر در دل صیاد کند
گو مکن هرگزم او گر نکند یاد مباد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.