اگر از اهل ایمانی مهیا باش آفت را
که دندان می گزد پیوسته انگشت شهادت را
دل صد پاره ما را نگاهی جمع می سازد
که از یک رشته بتوان بخیه زد چندین جراحت را
نمک می ریزد از لبهای جانان وقت خاموشی
نمکدان چون کند در حقه آن کان ملاحت را؟
به اندک فرصتی نخل از زمین پاک می بالد
مکن در صبحدم زنهار فوت آه ندامت را
کریمان را خدای مهربان درمانده نگذارد
که می روید زر از کف همچو گل اهل سخاوت را
به دشواری زلیخا داد از کف دامن یوسف
به آسانی من از کف چون دهم دامان فرصت را؟
ز منت شمع هر کس سیلیی خورده است، می داند
که از صرصر خطر افزون بود دست حمایت را
نمی شد زنگ کلفت سبزه امید من صائب
اگر می بود آبی در جگر ابر مروت را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعات ایمان، صبر و فرصتها میپردازد. شاعر به چالشهای زندگی اشاره میکند و تأکید میکند که اگر انسان ایمانی داشته باشد، میتواند بر مشکلات فائق آید. همچنین او درباره قدرت نگاه و محبت صحبت میکند و میگوید که حتی در زمانهای سخت، احساسات مثبت میتواند به انسان آرامش بدهد. اشاره به نعمتهای خداوند و بزرگواری افراد نیز در قالب مثالی از زلیخا و یوسف آورده شده است. در نهایت، شاعر به اهمیت درک زمان و فرصتها تأکید میکند و نشان میدهد که نیکوکاری و مهربانی همیشه در زندگی تاثیرگذار است.
هوش مصنوعی: اگر از افراد با ایمان هستی، در برابر مشکلات و چالشها آماده باش، چرا که دشمنان و آفات همواره در کمین هستند و ممکن است به تو آسیب بزنند.
هوش مصنوعی: دل ما که پر از درد و رنج است، با یک نگاه عاشقانه به هم میرسد و میتواند زخمهای متعددش را با یک رشته محبت ترمیم کند.
هوش مصنوعی: در سکوت جانان، لبهای او همچون نمکی از حالش نشت میکند. چگونه ممکن است که در چنین لحظهای، ویژگیهای دلربا و زیباییاش از یاد برود؟
هوش مصنوعی: در مدت زمان کوتاهی، نخل از زمین خالص و پاک رشد میکند. مراقب باش که در آغاز صبح فرصتی را از دست ندهی و بعدها از آن پشیمان نشوی.
هوش مصنوعی: خدای مهربان هرگز بندگان کریم و سخاوتمند را در سختی و درماندگی رها نمیکند، چرا که مانند گل، ثروت و برکت از دست آنها نمیرود.
هوش مصنوعی: زلیخا برای رسیدن به یوسف خیلی تلاش کرد و در نهایت نتوانست او را نگه دارد، اما من نمیدانم چگونه باید فرصتی که به دست آوردهام را از دست ندهم.
هوش مصنوعی: هر کسی که از درد و مشکلاتی که در اثر نیکی و عشقی که به او شده، رنج برده، میداند که در برابر طوفان و خطرات، داشتن یک حمایت و پشتیبانی بسیار بیشتر اهمیت دارد.
هوش مصنوعی: اگر دل آسمان پر از آب میبود، امید من هم سبز و خرم میشد و زندگیام سرشار از شادی و زیبایی میگردید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
خدایا روزی این خودپرستان ساز جنت را
که دوزخ جنت است آتشپرستان محبت را
ز هر کنج دل ما صد مراد مرده برخیزد
به محشر در خروش آرند چون صور قیامت را
دل و چشم من و سودای وصل او معاذالله
[...]
بزرگانی که مانع می شوند ارباب حاجت را
به چوب از آستان خویش می رانند دولت را
نمی داند کسی در عشق قدر درد و محنت را
که استمرار نعمت می کند بی قدر نعمت را
به شکر این که داری فرصتی، تعمیر دلها کن
[...]
چو دست سائلان نبود گلی دامان وسعت را
به از ریزش نباشد آبشاری کوه همت را
ز بس گشتند صاحب جوهران در خاک ناپیدا
جواهر سرمه شد گیتی سراسر چشم عبرت را
ز کشکول گدایی فارغ است آنکس که قانع شد
[...]
بپوش از دیدهٔ نامحرم شهوت عبادت را
نهان کن در نقاب ظلمت شب حسن طاعت را
هواپیما شود بر دوش آهت گر زبان و دل
ز برگ و بار آرایش دهی نخل سعادت را
شکست نفس باغ زندگانی را کند خرم
[...]
نمیگوید کسی امروز چرخ بیمروت را
که تا کی میخوری چون آب، خون اهل غیرت را
صف برگشته مژگانی که من سرگشتهٔ اویم
چو مجنون برده از چشم غزالان خواب راحت را
بود هرگوشه برپا محشر داغ نمک سودی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.