ای دل بیدار را از چشم مستت خواب‌ها
دیده را از پرتو روی تو فتح الباب‌ها
گر چنین روی تو آرد روی دل‌ها را به خود
رفته‌رفته طاق نسیان می‌شود محراب‌ها
هر سبک‌دستی نیارد نغمه از ما واکشید
در شکست خویش می‌کوشند این مضراب‌ها
گرد عصیان رحمت حق را نمی‌آرد به شور
مشرب دریا نگردد تیره از سیلاب‌ها
عاقبت انجم ز روی چرخ می‌ریزد به خاک
چند ماند بر کف آیینه این سیماب‌ها؟
پرتو حسن جهانسوز تو بر مسجد گذشت
زاهدان قالب تهی کردند چون محراب‌ها
عقل معذورست در سرگشتگی زیر فلک
چون برآید مشت خاشاکی ازین گرداب‌ها؟
چون نگردد آب جان‌ها تیره در زندان جسم؟
رنگ می‌گرداند از یک جا ستادن آب‌ها
می به دور افکن که تا بر خویشتن جنبیده‌ایم
خون ما را می‌کند در کوزه این دولاب‌ها
چند صائب شکوه دل را به مسجدها برم؟
از دم گرم من آتشخانه شد محراب‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و زیبایی می‌پردازد و تأثیر عمیق آن بر دل و روح انسان را بیان می‌کند. شاعر از خواب‌ها و تصورات عاشقانه‌ای می‌گوید که تحت تأثیر نگاه معشوق شکل می‌گیرد و نور چهره او باعث نسیان و فراموشی می‌شود. او به اثرات عشق بر عقل و آگاهی اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق و زیبایی واقعی باعث می‌شوند که زاهدان و دین‌داران نیز تحت تأثیر قرار گیرند. در نهایت، شاعر از تأثیر عشق بر زندگی و حسرت‌های دل می‌گوید و این‌که چگونه این احساسات می‌توانند فضاهایی مانند مسجد و محراب را به آتش بکشند. کل شعر به نوعی دعوت به آزادی و رهایی از قید و بندهای دنیوی و مذهبی است و بر اهمیت عشق و زیبایی تأکید دارد.
هوش مصنوعی: ای دل بیدار، از خمار چشمان دل‌فریب تو، خواب‌ها و خیالاتی که دیده‌ایم، به سادگی کنار رفته و راه‌هایی جدید به روی ما گشوده شده است.
هوش مصنوعی: اگر چهره تو چنین دل‌نواز باشد، کم‌کم یاد و خاطرات از دل‌ها محو می‌شود و مانند دیوارهای محراب، فراموشی بر دل‌ها سایه می‌اندازد.
هوش مصنوعی: هرکس نمی‌تواند به راحتی از ما melodi خلق کند، زیرا این نغمه‌ها تنها در فرود و ناکامی خود به حقیقت تبدیل می‌شوند.
هوش مصنوعی: اشتباهات و نافرمانی‌ها باعث نمی‌شوند که رحمت الهی از بین برود. مانند دریا که با وجود طوفان‌ها و سیلاب‌ها باز هم زلال و شفاف باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: در نهایت، ستاره‌ها از آسمان به زمین خواهند افتاد. چه مدت این مایعات نقره‌ای در آینه باقی می‌ماند؟
هوش مصنوعی: نور زیبایی تو به قدری قوی و نافذ است که زاهدان در کنار مسجد تحت تأثیر آن قرار گرفتند و همچون محراب‌ها بی‌روح و خالی شدند.
هوش مصنوعی: عقل در جستجو و سردرگمی زیر آسمان، معذور است. چگونه می‌تواند در این گرداب‌ها، از میان انبوهی از مشکلات و موضوعات، راهی پیدا کند؟
هوش مصنوعی: وقتی که آب جان‌ها در دنیای مادی تیره و کدر نمی‌شود، چرا باید در یک جا ثابت بماند؟ آب‌ها در اثر ایستایی به رنگ و حالت دیگری درمی‌آیند.
هوش مصنوعی: شراب را دور بریز، چرا که وقتی به خود آمده‌ایم، این چرخ‌ها خون ما را در کوزه‌ها می‌چکاند.
هوش مصنوعی: چند بار باید در دل خود ناله و شکایت کنم و به مکان‌های مقدس بروم؟ فضای محراب‌ها از گرمای احساسات من همچون آتش‌خانه‌ای تبدیل شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای زابروی تو هر سو فتنه در محراب‌ها
فتنه را از چشم جادوی تو در سر خواب‌ها
عارضت آبست و لب آب دگر از تاب می
من چنین لب تشنه، وه چون بگذرم زین آب‌ها
نگسلم زان جعد مشکین گرچه در چنگ بلا
[...]
زخم پنهانم اگر بیرون دهد خوناب‌ها
رنگ خون پیدا کند در صلب گوهر آب‌ها
عالمی را همچو خود سرگشته دارد آسمان
چون برآید مشت خاشاکی ازین گرداب‌ها؟
بی‌قراران محبت زیر گردون چون کنند؟
[...]
ای به زلفت جوهر آیینهٔ دل تاب‌ها
چون مژه دل بستهٔ چشم سیاهت خواب‌ها
اینقدر تعظیم نیرنگ خم ابروی کیست
حیرت است از قبله رو گرداندن محراب‌ها
ساغر سرگشتگی را نیست بیم احتساب
[...]
ای ز موج طلعتت نظاره در گرداب‌ها
حیرت آیینه باشد شوخی سیماب‌ها!
احتیاجی نیست در کویش به شمع دل مرا
شمع را نوری نباشد در شب مهتاب‌ها
فرش مخمل می‌کند سامان غفلت دم به دم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.