آن را که در وطن لب نانی میسرست
سی شب ز ماه عید سرایش منورست
در خانه های کهنه بود مور و مار بیش
حرص و امل به طینت پیران فزونترست
ارباب احتیاج اگر آبروی خویش
گردآوری کنند، به از عقد گوهرست
هرگز نگردد آینه را دل به آب صاف
ظلمت ز آب خضر نصیب سکندرست
در کنه ذات، فکر به جایی نمی رسد
دریای بیکنار چه جای شناورست؟
فردی که ساده است نیارند در حساب
دیوانه را چه کار به دیوان محشرست؟
از بس گزیده است سلامت روی مرا
موج خطر به چشم من آغوش مادرست
در قطره ای چه جلوه کند بحر بیکنار؟
در چشم مور ملک سلیمان محقرست
صائب به غیر نامه عالم نورد من
هر نامه ای که هست و بال کبوترست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر به زندگی و مشکلات انسان‌ها اشاره شده است. شاعر به تفاوت‌های اجتماعی و اقتصادی پرداخته و نشان می‌دهد که افرادی که در وطن خود با کمبودها و سختی‌ها مواجه‌اند، نمی‌توانند از خوشی‌های واقعی زندگی بهره‌مند شوند. او به ناپایداری و زودگذر بودن زندگی اشاره می‌کند و به ارزش‌های انسانی مانند صداقت و سرمایه‌های درونی تأکید دارد. همچنین، شاعر نسبت به عواملی که بر تفکر و شناخت واقعی تأثیر می‌گذارند، هشدار می‌دهد و نشان می‌دهد که برخی چیزها، حتی اگر از نظر ظاهری جذاب باشند، در عمق به معنی واقعی خود بار معنایی ندارند. در نهایت، او به این نتیجه می‌رسد که ارزش‌ها و شناخت واقعی فراتر از ظواهر و وضعیت‌های ظاهری است.
هوش مصنوعی: کسی که در سرزمین خود نان می‌یابد، سی شب از شب‌های عیدش نورانی و شاداب است.
هوش مصنوعی: در خانه‌های قدیمی، مور و مار بیشتر پیدا می‌شود و حرص و آرزو در ذات سالمندان بیشتر است.
هوش مصنوعی: اگر کسی به آبروی خود بها دهد و تلاش کند آن را حفظ کند، این کار بهتر از آن است که تنها به جمع‌آوری ثروت و دارایی بپردازد.
هوش مصنوعی: آینه هرگز تیرگی و ظلمت را به خود نخواهد گرفت، زیرا آب روشن و زلال، نصیب سکندر (اسکندر مقدونی) است.
هوش مصنوعی: در عمق وجود انسان، فکر و اندیشه به هیچ جا نمی‌رسد. مانند دریایی بی‌کران که در آن شناور شدن بی‌فایده است.
هوش مصنوعی: کسی که ساده و بی‌تجربه است، نباید در محاسبات و تصمیم‌گیری‌ها دخالت کند، زیرا انسان دیوانه نمی‌داند که در روز قیامت چه بر سرش خواهد آمد.
هوش مصنوعی: به دلیل خطراتی که در زندگی تجربه کرده‌ام، چنان احساس آرامش و امنیت می‌کنم که گویی در آغوش مادر قرار دارم.
هوش مصنوعی: در یک قطره چه زیبایی می‌تواند وجود داشته باشد که بتوان آن را با دریا مقایسه کرد؟ در چشم یک مور، ملک سلیمان بسیار ناتوان و کوچک به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: به جز نامه‌ای که از عالم نورد من است، هر نامه دیگری که وجود دارد، مانند بال کبوتر می‌باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شاه جهان که خسرو فرخنده اخترست
بر شرق و غرب پادشه عدل گسترست
عزمش فرو برندهٔ ملک مخالف است
رأیش برآورندهٔ دین پیمبرست
سَهمَش به خاورست و نهیبش به باختر
[...]
ای آنکه روزگار بطبعت مسخرست
عزم تو باقضای سمایی برابرست
جاوید باد ، تاکه در ایام ملک تو
از خبث کافری همه عالم مطهرست
کشته ترا صمیم بیابان قرار گاه
[...]
در شعر من بعیب نگیرند اهل فضل
گر جای جای قافیه بعضی مکرّرست
معنی سر سخن بود و قافیه تنش
بر یک تر ازو او دوسر، آن چون دو پیکرست
گر قافیه دو باشد و معنی یکی بدست
[...]
امروز روز نوبت دیدار دلبرست
امروز روز طالع خورشید اکبرست
دی یار قهرباره و خون خواره بود لیک
امروز لطف مطلق و بیچاره پرورست
از حور و ماه و روح و پری هیچ دم مزن
[...]
این بوی روح‌پرور از آن خوی دلبر است
وین آب زندگانی از آن حوض کوثر است
ای باد بوستان مگرت نافه در میان
وی مرغ آشنا مگرت نامه در پر است
بوی بهشت می‌گذرد یا نسیم دوست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.