|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گویا به پادشاهی اشاره شده که اگر خردمند و دانایی در پیش او نباشد، خودش نمیتواند پادشاه خوبی باشد. شاعر توصیه میکند که پادشاه نباید تنها به مقام و موقعیت خود مغرور باشد و باید بر نفس و خواستههای خود تسلط داشته باشد تا واقعاً شایسته عنوان پادشاهی باشد.
هوش مصنوعی: ملک و پادشاهی که در کنار خود فردی عاقل و دانا ندارد، ارزشی ندارد.
هوش مصنوعی: عاقل نباید خود را پادشاه بداند، چرا که او خود بر نفس و خواستههای درونیاش سلطه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چه خوش گفت مزدور با آن خدیش:
مکن بد به کس، گر نخواهی به خویش
کسی کو خرد را ندارد ز پیش
دلش گردد از کردهٔ خویش ریش
شه آسمان قدر و سیاره جیش
مه هاشمی آفتاب قریش
چنان ساخت هرچیز به انداز خویش
کز آن ساختن کم نیامد نه بیش
علی را همی بوس هر روز بیش
هم از بهر چاکر هم از بهر خویش
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.