هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به عظمت و بی‌همتای خداوند اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه کعبه (نماد مقدس در اسلام) به خداوند نزدیک شود. همچنین بیان می‌کند که اگر کسی نتواند از نعمت‌ها و مقام‌های الهی بهره‌مند شود، خود را به خاک مذلت می‌زند. به طور کلی، این اشعار بر اهمیت و بزرگی خداوند و ناتوانی انسان‌ها در برابر او تأکید دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به عظمت و بی‌همتای خداوند اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه کعبه (نماد مقدس در اسلام) به خداوند نزدیک شود. همچنین بیان می‌کند که اگر کسی نتواند از نعمت‌ها و مقام‌های الهی بهره‌مند شود، خود را به خاک مذلت می‌زند. به طور کلی، این اشعار بر اهمیت و بزرگی خداوند و ناتوانی انسان‌ها در برابر او تأکید دارد.
هوش مصنوعی: خداوند هیچ‌کس را به مقام خدایی نرسانده است که بتواند مانند کعبه، که محل عبادت و احترام است، به در آن پا بگذارد و بر رویش بیافتد.
هوش مصنوعی: اگر کسی از ثروت و قدرت خداوند بهره‌ای نبرد و به آرامش نرسد، باید خودش را سرزنش کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تسبیح او کنند ملایک ز ساق عرش
کو برکشید عرش و هم او گسترید فرش
تر دامنی که ننگ وجودست گوهرش
دریا نشسته خشک لب از دامن ترش
طفل سخن به شیر سگ آلود از آنگهی
کاین شوخ گربه چشم گرفتست در برش
سرگشته شد چو زیبق ناکشته کز تری
[...]
صبح حمایل فلکت آهیخت خنجرش
کآمیخت کوه ادیم شد از خنجر زرش
هر پاسبان که طرهٔ بام زمانه داشت
چون طره سر بریده شد از زخم خنجرش
صبح از صفت چویوسف و مه نیمهٔ ترنج
[...]
هر دم که در صفای رخ یار بنگرد
گردد همه جهان بحقیقت مصورش
چون باز در فضای دل خود نظر کند
بیند چو آفتاب، رخ خوب دلبرش
آن ماه بین که فتنه شود مهر انورش
آن نقش بین که سجده کند نقش آذرش
بدری که در شکن شود از باد کاکلش
سروی که بر سمن فتد از مشک چنبرش
مرجان کهینه بنده ی یاقوت و لؤلؤش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.