نهایت این کار آنست که محب محبوب را آینه خود بیند و خود را آینۀ او
قطعه
هر دم که در صفای رخ یار بنگرد
گردد همه جهان بحقیقت مصورش
چون باز در فضای دل خود نظر کند
بیند چو آفتاب، رخ خوب دلبرش
گاه این شاهد او آید و او مشهود این، و گاه او منظور این شودو این ناظر او، و گاه این برنگ او برآید و گاه او بوی این گیرد.
قطعه
عشق مشاطه‌ایست رنگ آمیز
که حقیقت کند برنگ مجاز
تا بدام آورد دل محمود
بطرازد بشانه زلف ایاز
گاه عاشق را حلۀ بها و کمال درپوشاند و بحلی حسن و جمال خودش بیاراید، چون عاشق در خود نظر کند، همه رنگ معشوقی بیند، بلکه خود را همه او بیند، لاجرم گوید: سبحانی ما اعظم شأنی و من مثلی،و هل فی الدارین غیری و گاه لباس عاشق در معشوق پوشد تا از مقام کبریا و استغنا نزول فرماید و با عاشق لابه گری کند: انی و حقی لک محب،فبحقی علیک کن لی محبا
گاه دست این بدامن او آویزد که: الاطال شوق الابرار الی. و گاه شوق او از گریبان این سر بزند:انی الیهم لاشد شوقاً. و گاه این بینائی او شود تا گوید:
رأیت ربیبعین ربی
فقلت من انت؟ فقال انتا
گاه او گویائی این آید که: فاجره حتی یسمع کلام الله، در عشق از این بوالعجبی‌ها باشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بررسی روابط عاشق و معشوق و تأثیرات عمیق عشق در دیدگاه آنان نسبت به یکدیگر می‌پردازد. در آن، عشق به عنوان یک فرایند زیبا توصیف شده که عاشق از طریق آن، معشوقش را همچون آینه‌ای می‌بیند و خود را انعکاس او می‌یابد. با نگاهی به چهره معشوق، تمامی زیبایی‌ها و حقیقت‌ها در جهان به نظر او می‌رسد. همچنین، عشق بیان‌گر نوعی بازی تغییر شکل و افزایش جمال است که در آن عاشق و معشوق همواره در حال تبادل احساسات و تأثیرات یکدیگر هستند. در نهایت، عشق به حقیقتی عمیق و روحانی تبدیل می‌شود که انسان را به قرب الهی نزدیک‌تر می‌کند.
هوش مصنوعی: در نهایت، این عمل به این صورت است که دوستدار، محبوبش را مانند آینه‌ای می‌بیند که خود را در آن می‌نگرد و همچنین خود را هم چون آینه‌ای برای او می‌داند.
هوش مصنوعی: هر زمان که به چهره ی دلنشین معشوق نگاه می‌کنم، تمام جهان به واقعیت تصویر او تبدیل می‌شود.
هوش مصنوعی: زمانی که او به درون دل خود نگاه می‌کند، مانند آفتابی که می‌تابد، زیبایی چهره محبوبش را می‌بیند.
هوش مصنوعی: گاهی این شاهد (شخصی که مشاهده می‌کند) به کسی می‌رسد که مشهود (آنچه مشاهده شده) اوست و گاهی این شخص به گونه‌ای در نظر می‌آید که هدف شخص دیگری قرار می‌گیرد و آن فرد به او توجه می‌کند. در برخی موارد، این چیز (مشهود) به شکل او نمایان می‌شود و در مواقع دیگر، آن شخص عطر یا بوی این را استشمام می‌کند.
هوش مصنوعی: عشق مانند آرایشگری است که با رنگ‌های مختلف، حقیقی را به صورت مجازی زیبا می‌کند.
هوش مصنوعی: دل محمود می‌خواهد، بنابراین تلاش می‌کند تا با زلف ایاز خود را به دام اندازد.
هوش مصنوعی: گاه عشق می‌تواند سبب شود که عاشق به کمال و زیبایی معشوق خود جذبه پیدا کند. وقتی عاشق به درون خود نگاهی می‌اندازد، همه چیز را رنگ و بوی معشوق می‌بیند و حتی گاه خود را همانند او می‌پندارد. به همین دلیل، با شگفتی می‌گوید چقدر مقام او بزرگ است و آیا کسی مانند او در این دنیا وجود دارد؟ همچنین، عاشق ممکن است جامه معشوق را بر تن کند تا از مقام بلند خود پایین بیاید و با عاشق به التماس بپردازد و بگوید: "من به حقیقت خود عاشق تو هستم، پس به حق خودت، نسبت به من محبت کن."
هوش مصنوعی: گاهی اوقات محبت و عشق خوبان به من الهام می‌شود، و زمانی دیگر اشتیاق من نسبت به آنها از دل و جانم بیرون می‌آید. و گاهی اوقات این عشق چنان قوی می‌شود که می‌توانم با صدای رسا بگویم: "من برای آنها بسیار مشتاقم."
هوش مصنوعی: من به دو چشم خداوند نگریستم و از او پرسیدم کیستی؟ او فرمود: تو هستی.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات می‌توان گفت که گناهکار تا زمانی که کلام خدا را نشنود، می‌تواند به این حالت‌های عجیب و غریب در عشق دچار شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.