به صنعا درم طفلی اندر گذشت
چه گویم کز آنم چه بر سر گذشت
قضا نقش یوسف جمالی نکرد
که ماهی گورش چو یونس نخورد
در این باغ سروی نیامد بلند
که باد اجل بیخش از بن نکند
نهالی به سی سال گردد درخت
ز بیخش بر آرد یکی باد سخت
عجب نیست بر خاک اگر گل شکفت
که چندین گلاندام در خاک خفت
به دل گفتم ای ننگ مردان بمیر
که کودک رود پاک و آلوده پیر
ز سودا و آشفتگی بر قدش
برانداختم سنگی از مرقدش
ز هولم در آن جای تاریک و تنگ
بشورید حال و بگردید رنگ
چو باز آمدم زآن تغیر به هوش
ز فرزند دلبندم آمد به گوش:
گرت وحشت آمد ز تاریک جای
به هش باش و با روشنایی در آی
شب گور خواهی منور چو روز
از اینجا چراغ عمل برفروز
تن کارکن میبلرزد ز تب
مبادا که نخلش نیارد رطب
گروهی فراوان طمع ظن برند
که گندم نیفشانده خرمن برند
بر آن خورد سعدی که بیخی نشاند
کسی برد خرمن که تخمی فشاند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است از سعدی که در آن به تأمل در طبیعیات زندگی و مرگ پرداخته است. شاعر با وصفی از رد پای یک کودک و غم از دست دادن او به بیان ناپایداری دنیا و سرنوشت میپردازد. او توصیف میکند که چگونه ناتوانی از نگهداری از زیباییها و جوانیها به مرگ و فراموشی منجر میشود. همچنین به تأکید بر اهمیت عمل نیک و تلاش برای ساختن زندگی بهتر اشاره میکند و هشدار میدهد که باید از فرصتهای زندگی حداکثر استفاده را کرد تا در آینده دچار حسرت نشویم. در نهایت، سعدی با زبانی نمادین به این نکته میرسد که عمل نیک و تلاش در زندگی سبب تداوم و برکت در روزهای آینده خواهد شد.
هوش مصنوعی: در شهر صنعا، کودکی را دیدم که در حال گذر بود و نمیدانم باید بگویم چه بر سرش آمده یا چه وضعیتی دارد.
هوش مصنوعی: سرنوشت نتوانست زیبایی یوسف را به تصویر بکشد، چون ماهی، مانند ماهی یونس، به گور او دست نیافت.
هوش مصنوعی: در این باغ، درخت بلند و زیبایی نیامده است که باد مرگ ریشهاش را از زمین نکند.
هوش مصنوعی: درختی که سی سال عمر کرده، از ریشهاش یک باد سخت را به همراه میآورد.
هوش مصنوعی: اینکه در خاک گل زیبایی شکوفا شود چیز عجیبی نیست، چرا که بسیاری از گلها و زیباییها قبلاً در آن خاک نهفته و خوابیدهاند.
هوش مصنوعی: به دل گفتم که ای عیب و ننگ مردان، بهتر است بمیرند تا اینکه کودکانی بیگناه و پاک، در مواجهه با بزرگترها و افراد آلوده قرار بگیرند.
هوش مصنوعی: به خاطر تفکرات و سردرگمیهایی که داشتم، سنگی را از کنار آرامگاهش برداشتم.
هوش مصنوعی: در آن مکان تاریک و تنگ، به شدت ترسیدهام و حالتی نابهسامان دارم که انگار رنگام عوض شده است.
هوش مصنوعی: وقتی که از آن تغییر به هوش برگشتم، صدای فرزند عزیزم به گوشم رسید.
هوش مصنوعی: اگر از تاریکی و ناامنی ترسیدی، نترس و با نور و روشنایی به سوی امن و آرامش قدم بردار.
هوش مصنوعی: اگر در شب آخرت بخواهی که مانند روز روشن باشی، باید از همینجا چراغ عمل خود را روشن کنی.
هوش مصنوعی: تن کارگر از گرما میلرزد، مبادا که نخلش به بار بنشیند و میوه دهد.
هوش مصنوعی: عدهای زیادی به اشتباه فکر میکنند که وقتی چیزی به وفور دیده میشود، میتوانند از آن بهرهبرداری کنند، در حالی که آن چیز هنوز به دست نیامده است.
هوش مصنوعی: سعدی میگوید: کسی که بیملاحظه و بیتوجه عمل کند، ممکن است دیگران را نیز به اشتباه بیندازد و نتایج ناگواری به بار آورد. این رفتار میتواند مشابه افرادی باشد که بدون دقت، تنها به نشاندن دانهها میپردازند، بدون آنکه به عواقب آن فکر کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.