از هر رهی که دیده ام آن مه گذشته است
عمرم تمام بر سر آن ره گذشته است
غافل اگر رسیده به راهی که بوده ام
گردیده، تا ز بودنم آگه گذشته است
افزون ز ماه چارده است و همان کجاست
کز عمر او هنوز کم از ده گذشته است
طالع نگو که هر گه از او کرده ام سؤال
نه بر زبانش آری و نه، نه گذشته است
هرگز نگفته کیست بر این رهگذر رفیق
با آنکه بر سرش گه و بیگه گذشته است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به یاد خاطرات و تجربیات خود از زندگی می‌پردازد و بیان می‌کند که عمرش صرف پیمودن راه‌هایی شده که در گذشته از آنها عبور کرده است. او به یاد می‌آورد که حتی اگر در مسیری که بوده، به جایی رسیده، هنوز از اصول و واقعیات زندگی آگاه نیست. شاعر به دلیل عدم یقین از آینده و شرایط پیش رو، دچار سردرگمی می‌شود و نمی‌تواند با اطمینان بگوید که آیا در این مسیر کسی هست که همدم و رفیقش باشد یا خیر. در نهایت، بیان می‌کند که شناخت واقعی از زمان و مسیر زندگی را هنوز به دست نیاورده است.
هوش مصنوعی: از هر مسیری که رفته‌ام، آن مه زیبا از آن عبور کرده است و عمری را صرف رفتن در آن راه کرده‌ام.
هوش مصنوعی: اگر کسی به مسیری رسیده که قبلاً در آن بوده، نشان می‌دهد که از وجود خودش و تجربیاتش آگاه شده است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چیزی فراتر از زیبایی ماه چهارده (ماه کامل) وجود دارد و آن زیبایی و کمال در شخصیتی است که هنوز کمتر از ده سال از عمرش گذشته است. این اشاره به جوانی و طراوت دارد و نشان‌دهنده این است که در جوانی می‌توان زیبایی و کمالی را دید که حتی از زیبایی‌های طبیعی نیز بالاتر است.
هوش مصنوعی: سرنوشت را نپرس که هر وقت از او سوال کرده‌ام، نه چیزی به زبان می‌آورد و نه خبری از گذشته دارد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند در این مسیر چه کسی رفیق است، با اینکه زمان‌های مختلفی از کنار او گذشته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.