تو در شهری و ما محروم از آن روی
زهی شهر! و زهی رسم! و زهی خوی!
به بویت شاد میگردم همانا
نمیدانم که بادت میبرد بوی
به کوی خود دگر بیرون نیایی
اگر بینی که من خاکم در آن کوی
نبودت هرگز این عادت، مگر باز
غلط کردی گذر کردن بدین سوی
ترا هر موی دردستیست و آنگاه
من آشفته از دست تو چون موی
عجب گوی زنخ داری ندانم
که چوگان که خواهد بود این گوی؟
چو خواهم بوسه گویی: اوحدی، زر
به نقد این بشنو و باقی تو میگوی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به جداافتادگی و دوری از محبوب خود اشاره می‌کند. او در حالی که در شهری زندگی می‌کند، از زیبایی‌ها و لذت‌های آن محروم است و به یاد محبوبش شادمان می‌شود. شاعر به بوی محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید این عطر او را خوشحال می‌کند. او همچنین به یأس خود از عدم حضور محبوب در کوی خود اشاره می‌کند و می‌گوید اگر محبوبش او را ببیند، هرگز از آنجا دور نخواهد شد. در پایان، شاعر با لحنی عاطفی به ارتباط خود با محبوب اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که به او اهمیت دهد.
هوش مصنوعی: تو در شهری زندگی می‌کنی و ما از دیدن چهره‌ات محروم هستیم. چه شهر زیبایی! و چه آداب و رسوم شگفت‌انگیزی! و چه ویژگی‌های نیکویی!
هوش مصنوعی: من به عطر تو خوشحال می‌شوم، اما نمیدانم که آیا بادت مرا به کجا میبرد.
هوش مصنوعی: اگر ببینی که من در آن کوی خاک شده‌ام، دیگر از آنجا بیرون نمی‌روی.
هوش مصنوعی: هرگز این عادت را نداشتی که بخواهی از این طرف بگذری، مگر اینکه دوباره به اشتباه عمل کردی.
هوش مصنوعی: هر یک از موهای تو برای من درد و رنجی به همراه دارند و من به همین دلیل از تو پریشان و بی‌قرارم، مانند مویی که به دست می‌افتد.
هوش مصنوعی: عجب است که این گوی را در دستان تو می‌بینم، اما نمیدانم که در بازی چوگان، چه کسی قرار است آن را به حرکت درآورد.
هوش مصنوعی: وقتی می‌خواهم بوسه‌ای بزنم، اوحدی می‌گوید: به طلا ارزش واقعی‌اش را بفهم و باقی حرف‌ها را تو خودت بگو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دو جادوچشمْ چُون گلبوی و مینوی؛
سِرِشته از گُل و مِی هر دو را روی.
زبان بگشاد شاپورِ سخن‌گوی
سخن را بهره داد از رنگ و از بوی
چنان گستاخ شد با آن سمن بوی
که نبود وصف آن کار سخن گوی
اگر حَنْظَل خوری از دستِ خوش‌خوی
بِهْ از شیرینی از دستِ تُرُش‌روی
در ایامش مغل ره یافت این سوی
به تاراج بضاعت گشت ره جوی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.